Als mens met autisme je eigen kwaliteiten, talenten en eigenschappen verwoorden is niet eenvoudig. Het is me lang niet gelukt, maar in deze tekst beschrijf ik de evolutie van leerpunten-maniac naar bewustwording van wat ik goed kan, zonder te onbescheiden te worden.
Vlak na de aankondiging van een voordracht die ik geef voor een regio van de Vlaamse Vereniging Autisme, rond ‘autistisch denken’, stuurde Joris, geabonneerd op Tistje, mij een mail. Joris schreef dat hij zelf autisme heeft, en de aankondiging heeft gelezen. Vooral de laatste zin, of mensen met autisme anders denken dan mensen zonder autisme, integreert hem. ‘Ik kom wel eens tegen dat je als autist een andere blik op de samenleving zou hebben, kritischer zou zijn, en daardoor buiten de hokjes zou denken. Of dat ik door mijn autisme ‘anders’ zou zijn. Maar wat wordt daar dan mee bedoeld? Als ik andere autisten ontmoet, merk ik daar ook niet echt iets ‘anders’ aan. Denken en zijn mensen met autisme echt zo anders? Hoe zie jij dat?’ In deze blog probeer ik daar een zo genuanceerd mogelijk antwoord op te geven vanuit eigen ervaring en verwijzing naar onderzoekers.
In de reeks ‘Vijf vragen aan … ‘ deze keer Barbara De Leeuw, autismecoach (Praktisch Autisme), moeder van, ervaringsdeskundige en schrijfster van het boek ‘Overprikkeling voorkomen’.
Niets is erger dan iemand die denkt dat hij humoristisch is. Het zou van wijlen Toon Hermans komen, maar waarschijnlijk denken veel comedians er zo over. Mensen die beroepshalve mensen vermaken met humor, en af en toe in contact komen met de ‘comédiens de parme’, de flauw grappenmakers, die na een glaasje op ‘moppen tappen’. Ver van de tappers Meestal hou ik me verre weg van die tappers. Ik versta hun moppen niet. Ze zijn vaak politiek of religieus getint, racistisch, seksistisch, discriminatoir, validistisch en vulgair. Of ze zijn te… Read more Grappig uit de hoek →
