1000 vragen aan jezelf, nummer 81, met vragen als welke dag in je leven tot nu toe zou je het liefst over willen doen, wat zou je bij mensen in het algemeen graag genezen zien worden, waarmee zou je het liefst verrast willen worden, hoeveel uur per week sport jij, hoe lang is iemand volgens jou jong, als je iemands portret zou schilderen zo je hem of haar dan zo mooi of zo echt mogelijk afbeelden, hoe ziet het leven volgens jou binnen honderd jaar eruit, kies jij wie je bent, en als je iemand geluk wenst, hoe groot is de kans volgens jou dat die gelukkig wordt.
In onze samenleving worden we vaak verleid om iets te vergeten te vertellen over onszelf. Zeker als het gaat om iets over onze kwetsbare kant te vertellen. Ik worstel er vaak mee of dat mij geen parten speelt als het gaat om vertellen over mijn autismebeleving voor een publiek of erover te schrijven op deze blog. In deze bijdrage ga ik daar dieper op in.
Zes dagen lang schrijf ik elke dag op een originele manier rond een letter van het woord B-E-G-R-I en P en toon zo mijn begrip voor mensen met autisme en hun omgeving. Ik nomineer alle bloggers (met autisme) met de tag #begripvoorautisme. De tweede bijdrage gaat over de letter E.
Een overzicht van de meest bezochte artikels (met hun samenvatting) op deze blog gedurende 2017 met onder andere leesverslagen van twee boeken, tips in de communicatie met mensen met autisme, manieren waarop mensen met autisme vaak gekwetst worden, hoe eerlijk je moet/mag/kan zijn tegenover mensen met autisme, autisme en onzekerheid, de balans vinden in leven met autisme, over autistisch denken en meer.
Sander, woonbegeleider in een Nederlandse voorziening voor mensen met autisme, stelt me via mail de vraag hoe eerlijk je mag zijn tegenover mensen met autisme. Hij licht toe: “Ik hoor wel eens, zowel van ervaringsdeskundigen met autisme als van collega’s in het werkveld, dat autisten afknappen op oneerlijkheid. Dat je hen geen blaasjes mag wijsmaken, en geen beloftes maken die je niet kan waarmaken. Vroeg of laat klopt er een detail niet in je verhaal, dat ze doorhebben en dan kan je hen niets meer zeggen. Anderzijds: als je voortdurend eerlijk bent met autisten, is er geen land mee te bezeilen. Hoe sta jij daartegenover, als ervaringsdeskundige autist?”. In deze blog probeer ik daar een zo eerlijk mogelijk antwoord op te geven.
Een voorbeeld aangebracht als ‘leugentje om bestwil’ (passend bij de kerstperiode) in het kader van communicatie, uit Autisme: werkboek sociale vaardigheden van Maureen Aarons en Tessa Gittens (Acco, 2009) –
Eerlijk duurt het langst, wordt gezegd, maar ik heb weinig geduld. Mijn eerlijkheid speelt me vaak parten en ik zou vaak veel te eerlijk zijn. Maar wat is eerlijkheid dan? En wat kan je eraan doen?
Een citaat van Olga Bogdashina, hoofdonderzoek aan het Internationale Instituut voor Autisme, over de autistische persoonlijkheid, die zou helpen bij het activeren van de mogelijkheden van autisme, maar niet bij alle individuen met autisme zou ontwikkelen.
