Het onheil dat op een vrijdag de dertiende zoals vandaag in de lucht hangt mag er wat mij betreft blijven hangen. In deze blog beschrijf ik hoe ik met mijn bijgeloof, in de mate dat ik het heb, omga.
Nummer vierentwintig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over wat ik weiger te begrijpen, welke anekdote ik nog vaak over mezelf hoor, welke dag in mijn leven wel eens zou willen overdoen. Ook of ik liever meer geld of meer tijd zou hebben. Of ik zou willen wat de toekomst brengt. Of ik mijn grenzen goed kan aangeven. Of ik ooit in een gevaarlijke situatie ben terechtgekomen. Of ik soms een of andere tic heb. Tot slot of geluk volgens mij een doel of een momentopname is en wat ik zou zien mocht ik uit het raam kijken van van een huis met een droomzicht.
Citaat van Peter Vermeulen rond contextblindheid vanop de website Participate-Autisme. be
Tistje 