Over hoe de zogenaamde ‘autistische’ nee mijn houding tegenover verandering en nieuwe kansen beïnvloed, en mijn training sociale vaardigheden dan weer mijn ‘ja’ tegen deze kansen en de manier hoe ik met die ‘nee’ omga ingewikkelder maakt.
De tiende in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over het meest beduimelde boek dat ik heb, of ik vaker ja of nee zeg, of ik wel eens het voorwerp ben van roddel. Daarnaast gaat het over goed kunnen autorijden, wat ik zou doen mocht ik niet meer hoeven te werken, wat er anders had moeten gaan in mijn liefdesleven, hoe een avondje uit er bij voorkeur uit ziet en of Tistje ooit de wet heeft overtreden.
In elke taal zijn de belangrijkste woorden meestal klein. Ja, bijvoorbeeld. Deze woorden zijn gemakkelijk te uiten, en ze vullen de lege ruimtes in onze wereld. Er is echter één woord – ook klein van omvang – dat we moeilijk vinden om uit te spreken: ‘Nee’. We zien onszelf meestal als genereus, begripvol en beleefd als we niet ‘nee’ zeggen. Omdat ‘nee’ beschouwd wordt als vervloekt, egoïstisch en allerminst spiritueel. Het geeft soms zelfs eens schuldgevoel ‘nee’ te zeggen of negatief te zijn. Wie zijn wij immers om iets af… Read more De kunst nee te zeggen →
Tistje 