Arsenal Whittick, een 62-jarige man, heeft het wereldrecord voor de meeste knuffels in één minuut gebroken met 91. Hoewel zijn prestatie bewonderenswaardig is, roept het discussies op over zelfacceptatie, maatschappelijke druk en de betekenis van succes voor autistische mensen. Echte overwinning ligt in authentiek zijn, niet in het voldoen aan verwachtingen.
In het VRT-televisieprogramma Durf te Vragen, gepresenteerd door Siska Schoeters, kregen een aantal autistische mensen deze vragen voorgeschoteld. Ik probeer ze in deze blog voor u te beantwoorden.
Morgen is Wereldknuffeldag. Erg veel belang hecht ik er niet aan, maar het is een mooie aanleiding om iets te schrijven over knuffelen, knuffels, lichamelijke toenadering, en bepaalde dingen die daarin belangrijk zijn voor mij. Zoals iemands aankleding, parfum, toenadering en vertrouwen.
Als je jezelf wil ontladen, wat doe je dan? Een wandeling aan zee, in afzondering gaan, iets nieuws leren, geïnspireerd raken, knuffelen met mijn vriendin … een overzichtje van antwoorden op die vraag die ik tijdens voordrachten wel eens gesteld krijg.
Hoe is het om te vrijen met iemand met autisme? Hoe doet een koppel met autisme dat wanneer ze tot kinderen willen komen? In dit stuk ga ik hierop in en wat de grenzen zijn van dit soort vragen op vlak van privacy, discretie en respectvol praten. Dit stuk is opgenomen in ‘Gedurfde vragen’ (Garant/Cyclus, 2020)
Tistje 