‘Hoe is het om te vrijen met een autist(e)?’

16 reacties

 

Geïnteresseerd in dit artikel? Het is opgenomen in het boek ‘Gedurfde vragen’, uitgegeven bij Cyclus (een imprint van Garant). U kan het bestellen via deze blog of via de uitgeverij Garant, of een van de webwinkels die boeken verkopen.

autisme , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

16 Comments »

  1. Mijn man en ik hebben autisme en hebben heel wat watertjes doorzwommen om te komen waar we vandaag de dag staan. Onze sterkte is dat we blijven communiceren en dat maakt dat vrijen met elkaar ongelooflijk fijn is. Door erover te praten en onze diepste gevoelens onder woorden te brengen ervaren we beiden hoe fijn het kan zijn. Het is zeker niet zo dat een seksuele relatie met een autist gelijk staat aan gevoelloos en passieloos. Integendeel. Wij ervaren beiden veel liefde, passie en warmte.

    Geliked door 1 persoon

  2. Beste Monique,
    Dank voor u reactie. Ook ik maak dit mee, alleen ik zie in hoe ik ben naar mijn partner met Asperger toe… Wat is de reden na 20jaar om alsnog uit elkaar te gaan. En wat ging wel goed tussen jullie. Graag wil ik leren hoe en wat goed is in mijn relatie. Pas zes jaar samen en toch strubbelingen. En nogmaals ligt juist ook aan mij. Kunnen mensen met asperges mij vertellen wat het beste is hoe om te gaan met mijn partner, vooral wat betreft intiem zijn. Dankuwel, Gr, Caroline

    Like

  3. Bedankt voor je bericht, Geert :). Wat je schrijft klopt inderdaad (deels) met hoe ik me voel. Ik wil het goed doen, maar wegens gebrek aan ervaring (lees geen) wil ik ook geen fouten maken. Het is niet dat ik geen knuffels verdraag, dat verschilt van persoon tot persoon. Inderdaad zoals je schrijft, het is gewoon zeker zijn van begrip en wederzijdse overeenstemming.

    Like

  4. Ieder mens is anders. En ieder mens met ASS is evenzo anders.
    Wat mensen na zoveel jaren van frustraties uiten over hun partner is wellicht niet te wijten aan de mens met ASS die in hun leven is (of was). En al evenmin aan zichzelf.
    Ik zie het eerder als een gebrek aan overeenstemming tussen 2 personen. Gewoon wederzijds begrip tonen, elkaar willen leren kennen, en haalbare doelen stellen.
    20 jaar een relatie en dan moeten vaststellen dat het eigenlijk niet gelukt is, is lang. Heel waarschijnlijk is er dan nooit gepraat met elkaar of er wel overeenstemming was, is er nooit een echt plan geweest.
    Mensen met ASS zullen het misschien ook veel minder lichamelijk dan de ander, die graag geknuffeld wordt.
    Of ze zullen er in overdrijven, met de bedoeling “het echt goed te doen”. Maar dan teveel van het goede.
    20 jaar relatie en dan ermee stoppen, dan had er veel eerder iets moeten gebeuren, of je nu ASS hebt of niets.

    Like

  5. Als man met Asperger, kreeg ik ooit de vraag “op het werk !!!!”, hoe ik dat ervoer of “aan mijn trekken kwam”. Men vroeg mezelf of ik bij gebrek aan een vriendin, aan zelfbevrediging deed. Eerlijk gezegd, was ik ferm gedegouteerd door deze vraag. Ik vind dat allen ongepast om te vragen, zijn hun zaken niet…de gedachte alleen al vind ik persoonlijk al “degoutant”. En dit staat los van het feit dat ik wel hunker naar gezelschap en genegenheid.

    Like

  6. Ik heb een vriendin met autisme, blijkt nu. Ik trek het niet langer meer. Ik kom als laatste in de rij; haar werkdag eist zoveel dat als ze thuis is overprikkeld is en in het weekend met opladen. De enige intimiteit die we dan nog beleven is dat ik tegen haar aan mag liggen mits ik mijn handen stilhoud. Seks of penetratie kan ik wel vergeten. Ik heb inmiddels depressieve klachten en overweeg om er maar een punt achter te zetten.

    Like

  8. Dank u voor uw reactie. Ik lees in uw reactie vooral nood aan wederzijdse communicatie en in de eerste plaats een relationeel conflict waar het beginpunt zou zijn beiden mogelijks autisme te erkennen maar ook te zien als een van de vele mogelijke hulpmiddellen en vertrekpunt, niet als mirakeloplossing of vingerwijzing. Mijn partner (vrouw) heeft ass en ik ervaar intimiteit, maar elke persoon met autisme is natuurlijk anders (en door veel meer gestuurd dan het autisme). Hopelijk hebt u mensen om u heen, eventueel een relatietherapeut, die u kan helpen ventileren.

    Like

  9. Als vrouw van een man met ass kan ik zeggen dat het vreselijk is. Ik zou nooit meer bij iemand blijven waar je als snel van merkt er klopt iets niet. Het is mijn eigen schuld ik bleef hopen op beter tijden die nooit kwamen. Geen intimiteit geen warmte genegenheid of een kus. Hij doet zijn ding gaat tot waar hij moet zijn en dan is het voorbij. Buiten de ‘intimiteit’ is hij bot tot agressief aan toe. Ik ben altijd bang iets te vragen of te zeggen want je word afgesnauwd. Pogen dit niet aan te passen. Terwijl ze openbaar wel galant zijn dus dat is op zijn minst merkwaardig te noemen. Hij gaat totaal voorbij aan mijn verlangens en verzoeken. Beloftes volgende keer jij die volgende keer komt nooit. Wel bij hem maar andersom is alles not done. Uitjes kan hij wel met vrienden of familie ondernemen zoals de film en dan zegt hij jij wil dat niet. Maar wie weet vind ik andere dingen wel leuk? ook dat probeert hij niet uit zichzelf te organiseren. Kind aankleden in zomer met winter kledij en andersom. Maar als het over zijn dingen gaat zoals werk of autos dan weet hij alles wel feilloos. Ik noem dat geen autisme maar pure egoïsme. Ik heb besloten te gaan scheiden. Ik heb bijna 20 jaar valse hoop gehad. Een autist geeft alleen om zichzelf en het maakt ze niet uit met wie ze het leven moeten delen zolang ze maar aan hun gerief komen. Wordt hen(intimiteit) dat ontnomen dan worden ze passief agressief dus hun hele houding straalt uit pas maar op. Een vriendelijk woord zal je niet meer ontvangen totdat je hen geeft wat ze willen. Dat is mijn ervaring in een huwelijk met een autist. Ik weet dat een hoop mensen dit niet zullen waarderen. Echter in partner van een autist groep facebook hoor je exact dezelfde schrijnende verhalen.

    Like

  11. Heb Asperger en ben 37 jaar, en nog steeds maagd. Vroeger deed me dat niets maar de laatste jaren voel ik daar een vreemd gevoel van “schaamte” bij. En merk ook van mezelf dat ik “onbewust” reageer wanneer ik een aantrekkelijk meisje zie, is dit abnormaal?

    Like

  12. “Echt ambitieus zijn, zeker als persoon met autisme, betekent volgens mij een goede intimiteitsbeleving (met jezelf en/of je partner) nastreven”. Confronterend, maar mogelijk waar (ben daar nu, op 52 jarige leeftijd, mee bezig om dit te beseffen en in de praktijk te brengen. Lastig, want op het moment dat ik mijn regelaar voor warme emoties en geluk (in relatie tot bepaalde personen) opendraai, komt tegelijk de wanhoop van degene die dat geluk niet krijgen en met wie ik beroepsmatig om moet gaan, binnen. Hoe kan ik van het geluk van mijn eigen kind genieten, als er andere kinderen in mijn nabijheid zijn die zeer ongelukkig zijn? Rationeel kan ik daar wel wat mee (me voor beide afsluiten), maar emotioneel dus (nog) niet.

    Like

  13. Vrijen ALS autist is moeilijk, kost inspanning, overprikkeld en niet leuk…althans voor mij. Mijn intimiteit houdt eigenlijk op bij een knuffel, al kon ik in het begin van mijn relatie meer genieten van seks, sinds ik in de overgang ben is alles omtrent seks een opgave…

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.