Zoals voor iedereen, heeft elke dag ook voor mij een heleboel nieuwe uitdagingen. Op vraag van iemand die mijn blog al een hele tijd leest, heb ik even opgelijst welke tien uitdagingen voor mij het belangrijkst zijn in mijn dagelijks leven: mijn ochtendroutine, zenuwen voor elk sociaal contact, voortdurende jeuk, … zijn daar enkele van. Het zijn uitdagingen die ook bij een aantal andere mensen met autisme blijken voor te komen, maar natuurlijk is dat niet bij iedereen zo.
Als enige in het flatgebouw waar ik woon, heb ik een deurspion, een klein doorkijkglaasje in mijn deur die uitgeeft op het trappenhuis. Het is een van die voorwerpen in mijn leven die mij veel helpt, onder andere met een veiliger gevoel. Toch heeft het ook beperkingen en gebruik ik het steeds minder. In deze blog vertel ik hoe dat komt.
Een jong volwassen man werd gearresteerd voor een reeks van racistische agressie tegen medisch personeel in een algemeen ziekenhuis. Hij blijkt autisme te hebben, een uitgesproken allergie tegen mensen met een ander dialect dan het zijne en moeite om dit onder woorden te kunnen brengen. Deze situatie staat beschreven in een recent terug verschenen brochure voor politie om met mensen met autisme om te gaan .
Een fragment uit het boek ‘Ein Autist erleidet Schiffbruch: Plötzlich ist alles anderes- Die Unberechenbarkeiten des Lebens’ van Sandra Mularcyzk over een man met autisme die het moeilijk heeft met de onberekenbaarheden van het leven.
In een onderzoek met focusgroepen van de Universiteit van Reading (Verenigd Koninkrijk) werden zeven mythes over autisme geformuleerd die in het grote publiek het meeste leefden, en welke acties het belangrijkst waren om deze te counteren.
In bepaalde situaties komt het bij mij tot een implosie, waarbij ik mij terugtrek, letterlijk of figuurlijk. In deze korte blog probeer ik over zo’n situatie na te denken, en aan te geven wat er zich dan afspeelt, bij mij en bij de directe omstaanders. En wat je (wel of niet) kan doen.
Een citaat van Floris de Lange, hersenonderzoeker, in ‘Dat we met onze ogen alles zien, is een illusie: ‘Feitelijk zien we maar heel weinig’ van wetenschapsjournalist Malou van Hintum in Trouw, 6 januari 2019 over de mogelijkheden waarom (bepaalde) mensen met autisme verrast worden door informatie in hun omgeving en daarop wel eens van de kook geraken.
Fien, een studente orthopedagogie die volgend jaar stage loopt in een residentiële voorziening voor mensen met autisme, stelde me per mail tien vragen over leven met autisme. Over ironie, vriendschap, seksualiteit, communicatie, agressie(beheersing), routines, bijzondere gaven enzovoort. Ik mocht ze ook online zetten, en dat doe ik dus. Fien heeft zich laten inspireren door vragen van interviews op het internet. Met thee en koekjes naast mij heb ik ze zo eerlijk mogelijk en vanuit mijn eigen perspectief beantwoord.
