In bepaalde situaties komt het bij mij tot een implosie, waarbij ik mij terugtrek, letterlijk of figuurlijk. In deze korte blog probeer ik over zo’n situatie na te denken, en aan te geven wat er zich dan afspeelt, bij mij en bij de directe omstaanders. En wat je (wel of niet) kan doen.
Een citaat van Floris de Lange, hersenonderzoeker, in ‘Dat we met onze ogen alles zien, is een illusie: ‘Feitelijk zien we maar heel weinig’ van wetenschapsjournalist Malou van Hintum in Trouw, 6 januari 2019 over de mogelijkheden waarom (bepaalde) mensen met autisme verrast worden door informatie in hun omgeving en daarop wel eens van de kook geraken.
Fien, een studente orthopedagogie die volgend jaar stage loopt in een residentiële voorziening voor mensen met autisme, stelde me per mail tien vragen over leven met autisme. Over ironie, vriendschap, seksualiteit, communicatie, agressie(beheersing), routines, bijzondere gaven enzovoort. Ik mocht ze ook online zetten, en dat doe ik dus. Fien heeft zich laten inspireren door vragen van interviews op het internet. Met thee en koekjes naast mij heb ik ze zo eerlijk mogelijk en vanuit mijn eigen perspectief beantwoord.
Een stukje over een situatie die aan bod kwam in De Noodcentrale, een televisieprogramma over de mensen die werken in de alarmcentrales waar je telefonisch terecht kan bij een crisis. Onder andere door agressie van een jongere met autisme. Een facet van autisme dat al eens vergeten wordt.
Ik ben beledigd, al gebeurt het niet vaak. Minder vaak dan mede-autisten op fora, in sociale media en op blogs. Er is zoveel om beledigd over te zijn, Het zou zelfs eigen zijn aan mensen met autisme om zich beledigd te voelen (of om te beledigen). Hoe dat zijn, en hoe ik omga met mijn beledigd gevoel, dat staat in deze blog.
In de rubriek ‘Wit of zwart, juist of fout’ in het tijdschrift Autisme Centraal van deze maand, stond bovenstaande stelling. In mijn volle planning is het er niet meer van gekomen een antwoord in te sturen, maar de stelling vond ik wel interessant genoeg om er later over na te denken. Het is volgens mij om te beginnen onvermijdelijk last te ervaren en last te veroorzaken. Onze leven staat misschien zelfs in het teken van omgaan met lastige mensen en zelf last veroorzaken. Wat je ook doet, je veroorzaakt aan… Read more ‘Mensen met autisme hebben geen last van iemand anders’ autisme’ →
Hoe is het om te vrijen met iemand met autisme? Hoe doet een koppel met autisme dat wanneer ze tot kinderen willen komen? In dit stuk ga ik hierop in en wat de grenzen zijn van dit soort vragen op vlak van privacy, discretie en respectvol praten.
Over mogelijke oorzaken van steeds meer diagnoses autisme is er al heel wat geschreven. Zelf sta ik eerder sceptisch tegenover al die publicaties. Ze gaan veelal erg kort door de bocht en lijken weinig affiniteit te hebben met het leven zoals ik het ervaar. Aan onze tijdsgeest zal het alvast niet liggen dat er meer mensen met gediagnoseerd autisme zijn. In de loop der tijd zijn er veel momenten geweest waar het leven veel moeilijker was dan nu. Tijden waarin mensen die ook verdacht gedrag vertoonden veel sneller verketterd, verpauperd,… Read more Autisme als gevolg van de tijd →
