
‘Ik leid een perfect normaal leven, met ASS’ … autisme en werk
Lucas Declercq (21), man met autisme, over hoe hij zijn autisme ziet als tuinaanlegger, in ‘Anders zijn is helemaal geen nadeel’ in De Krant van West-Vlaanderen, 26 maart 2021
Lucas Declercq (21), man met autisme, over hoe hij zijn autisme ziet als tuinaanlegger, in ‘Anders zijn is helemaal geen nadeel’ in De Krant van West-Vlaanderen, 26 maart 2021
Een korte schets van het leven van Albert, een 55-jarige goedlachse man die zichzelf een ‘uniformoloog’ noemt, die al geruime tijd psychotherapie heeft, en die volgens zijn zus autisme heeft, maar wat niet bevestigd kan worden. Geïnspireerd door een recent academisch artikel over gemiste diagnoses en verkeerde diagnoses van volwassenen met autisme.
Izanagi, een cisgender blanke man (20), met autisme, uit Mexico City, vertelt wat hem echt gelukkig maakt. Geciteerd in Our Autistic Lives: Personal Accounts from Autistic Adults around the world aged 20 tot 70+ van Alex Ratcliffe (Jessica Kingsley Publishers, 2020) (eigen vertaling)
Fragment uit het verhaal van Roland, gelovige man met autisme, in ‘Is er een hemel voor autisten? Persoonlijke verhalen over autisme en het christelijk geloof’ van Alianna Dijkstra, uitgegeven bij Kok (2019) over zijn interpretatie van de religieuze bewering dat wie gelooft gered zal worden.
Af en toe vul ik eens een online bevraging of enquête in, en dan komt, naast leeftijd en maatschappelijke groep, ook de vraag of ik man, vrouw of non-binair ben. Soms is er zelfs maar één keuze. Hoewel ik biologisch man ben (en daarmee kan leven), identificeer ik me geenszins met andere mannen en al zeker niet met de beeldvorming rond mannen. Hoe dat zit, daarover gaat deze blog.
Het is half elf op een verlaten station in Brussel en je wordt aangeklampt door een man met twee kleine kinderen die om geld vraagt. In deze blog beschrijf ik hoe ik daarmee omga.
Over een jongen met autisme die aan een arts vertelt wat er gebeurd is ’s morgens vooraleer hij bij hem kwam. Vrij verteld en vertaald naar een fragment uit The Man Who van regisseur Peter Brook en Marie-Hélène Estienne (Bloomsbury, 2002)
Elke vijfde van de maand beschrijf ik een anekdote uit mijn leven. Deze eerste keer gaat het over een onverwacht telefoongesprek waarbij er strikt genomen nooit een gesprek heeft plaatsgevonden. Iemand was verkeerd verbonden en kwam er pas na vijf keer bellen, en voicemailberichten met een heel liefdesverhaal, achter dat ze verkeerd verbonden was.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.