Aan de supermarkt staat, zoals gewoonlijk in deze Covid-19-tijden een lange rij. Als mijn liefste en ik eraan komen, blijkt dat er vandaag maar één persoon per huishouden binnen mag. We waren er niet op voorbereid, maar nemen toch een beslissing. Wat er dan gebeurt, en waarom we die keuze nemen, en hoe de vrouw achter ons reageert, leest u in deze blog
De afgelopen vijf maand hebben we geleefd met een Covid-19-dreiging, maar het gedrag van veel mensen is helaas weinig of niet verandert. In deze blog geef ik een reactie op de lezenswaardige column rond Covid-19 en autistisch gezond verstand van Stephanie Dehennin die in De Standaard verscheen. Vanuit mijn eigen ervaringen, eigen observaties in mijn eigen buurt, en hoe ik daarop reageerde. Voor Nederlanders : dit is gebaseerd op de Belgische situatie, maar wellicht herkennen jullie ook het een en ander.
Het is hier zelden zo druk geweest de voorbije drie weken. Zowel in mijn hoofd, binnen– als buitenshuis. Drie weken ophokplicht lijken hun tol te eisen, merk ik, en niet enkel van mij. Maar er is ook hoop, positieve creativiteit en liefde. Hoe ik en mijn omgeving omgaan met hoop en leven in besmettelijke tijden, leest u in deze blog.
Een terugkijkje op de voorbije week toen de beschermingsmaatregelen tegen de verspreiding van #Covid19, zonder medische of overheidsinformatie, louter vanuit eigen beleving.
Tistje 