Neurodiversiteit omvat natuurlijke variaties in neurologie binnen de menselijke populatie en benadrukt gelijkwaardigheid. Theoretici verschillen in de definitie van neurodiversiteit, maar velen accepteren autisme, ADHD, dyslexie en dyspraxie als neurodivergent. Sommigen, zoals Judy Singer en Harvey Blume, sluiten aandoeningen die medische ondersteuning vereisen uit. De discussie over de grenzen van neurodiversiteit gaat door.
De filosoof Bouke de Vries pleit in een recent artikel voor neuro-neutraliteit om de uitdagingen aan te pakken waarmee neurodivergente mensen, zoals autistische personen, te maken hebben. Hij stelt praktische maatregelen voor, zoals aanpassingen op de werkplek, verbeterde bewegwijzering en het ontmoedigen van schadelijke therapieën. Er zijn volgens mij praktische en ethische bezwaren, aangezien universele oplossingen mogelijk niet aan alle behoeften van neurodivergente personen voldoen, en sommige maatregelen onbedoelde negatieve gevolgen kunnen hebben.
Neuroplezier is een nieuw concept dat de unieke seksuele beleving van autistische individuen probeert te verklaren en begrijpen. Dit artikel bespreekt de term vanuit duidelijke communicatie, toestemming en aanpassingsvermogen. Ik tracht een verschuiving te markeren in hoe autistische seksualiteit wordt benaderd, maar geef ook kritiek op de simplificatie, gebrek aan bredere welzijnsperspectieven en praktische toepasbaarheid.
In veel publicaties over autisme ligt de nadruk vaak op theoretische en filosofische aspecten, maar ze schieten tekort in het bieden van praktische inzichten. De ervaringen van autistische mensen zelf staan niet centraal, en discussies missen concrete oplossingen. Om vooruitgang te boeken, is het belangrijk te luisteren naar hun stemmen en streven naar praktische oplossingen.
Een recensie van het boek van Saskia Schepers “Als alle breinen werken” dat neurodiversiteit verkent op de werkvloer. Het benadrukt de noodzaak van een inclusieve omgeving en biedt concrete hulpmiddelen. Het schiet echter tekort in het aanpakken van de complexiteit en uitvoerbaarheid van een neuro-inclusieve werkomgeving. De auteur mist diepgaande analyses en concrete implementatiestrategieën, en stigmatiseert neurodivergente individuen.
Het debat over de term ‘ingrijpend autisme’ reflecteert zowel voor- als tegenstand. Voorstanders benadrukken de hulp bij specifieke behoeften en interventies, terwijl critici wijzen op stigmatisering en overgeneralisatie. In deze blog zet ik de verschillende pro’s en con’s op een rijtje. Het is essentieel om een gebalanceerde benadering te handhaven, waarbij respect voor diversiteit binnen het spectrum centraal staat voor optimale ondersteuning voor iedereen.
In deze blog vertrek ik van een recente studie onder Franstalig-Canadese autismegemeenschap dat een gebrek aan consensus onthult over respectvolle terminologie voor autistische personen. Discussies over voorkeurstermen leiden vaak tot debatten, wat de complexiteit van individuele en groepspreferenties onderstreept. Desondanks blijft het prioriteren van respectvolle taal en zinvolle dialoog cruciaal, ongeacht semantische discussies.
In een recent webinar gaat Dr. Barry Prizant, auteur van verschillende boeken over autisme, in op neurodiversiteit in het onderwijs, het belang van vertrouwen, duidelijkheid en overzicht in de leeromgeving. In deze blog probeer ik zijn webinar samen te vatten.
Tistje 