Zoek eens een metafoor voor hoe je in de wereld staat, vroeg ze op een dag. En dus probeerde ik dat, ook al heb ik niet veel met metaforen. Na wat pogingen kwam ik terecht bij de metafoor van het zwemmen. Die werk ik deze blog uit.
Elke voorlaatste zaterdag van de maand post ik een weekend-gedachte, een vrije associatie vanuit observaties, geïnspireerd door het off – en onlineleven. Dit keer is het een relativerende gedachte over de rol in elkaars leven.
Op een dag vertrekt een man op pad om de liefste uit zijn dromen wakker te kussen. Dat is de missie van onze man. Veel weten we niet over hem. Dat hij iemand is tegen wie nog geen officiële klacht is ingediend. En uit zijn centraal dossier bij de overheid blijkt hij, in de moderne zin van een ouderwetse term, een heilige te zijn. Maar nu vertrekt hij dus. Om zijn liefste wakker te kussen. Zonder te weten waar ze woont. Zonder te weten waarom hij haar wakker wil kussen.… Read more Onderweg met een missie →
Tistje 