Vrijdag, 10:25 …
Vrijdag, 10:25 … een momentopname van een gebeurtenis en ontmoeting met enkele mensen in de buurt en de politie bij de glasbak en bij een kunstwerk dat onlangs is aangebracht in onze wijk.
Zij was Rika niet … begeerte naar een kleine ontmoeting
Zij was Rika niet, die ik net een jaar geleden, die morgen op die andere trein naar Gent Dampoort zag. Verhaal van een merkwaardige ontmoeting, een wisseling van blikken in een moment. Net een jaar en enige tijd geleden.
Een zondagmorgen aan zee, met een vleugje exulansis …
Een ontmoeting met het mooiste meisje van de klas van jaren terug, een wandeling op het strand die eindigt op een golfbreker, met zicht op aan – en afrollende golven, met een gevoel van exulansis … eindigt in dit stukje blog.
Soms is de laatste indruk de belangrijkste … een ex-lief op de tram
Wachtend op de tram, op weg naar hier, kwam ik vandaag een vroegere schoolvriendin tegen. Van vijfentwintig jaar terug. Zeg maar gerust schoollief. Een lief dat naast mij in de klas zat. Op dezelfde groene houten schoolbank. De tweede van rechts. Altijd dezelfde bank. Hoe deze ontmoeting, drie haltes lang, duurde, en hoe ze afliep, lees je in deze blog.
‘Jij bent vast een autist!’
Ik heb ooit een gesprek aan een dinertafel gehad dat als volgt ging: (man die ik net had ontmoet): ‘Zo, dus jij bent schrijver? Dan ben je vast een autist.’ (Ik): ‘Eh …’ (Man die ik net had ontmoet, nu met een grote grijns): ‘Jaaa, zie je wel, echt zo’n autistje. Jij weet vast precies wat voor schoenen mijn buurman aan heeft. Dat heb jij meteen gezien.‘ (Ik): ‘Nou …’ (Man die ik net had ontmoet en die ik nu al behoorlijk graag wilde wurgen): ‘Kom op, zeg dan wat voor soort schoenen het zijn!… Read more ‘Jij bent vast een autist!’ →
Tistje 