Naar het schijnt ben ik hier een tijdje afwezig maar niet inactief geweest, en dat klopt. Ik ben namelijk druk geweest met organiseren en oplossingen vinden, iets waar ik niet bepaald in uitblink, maar wat zich soms opdringt. Al ben ik de eerste om dat druk zijn te nuanceren. Hoe dat zit leest u in deze blog.
‘Onlangs las ik met veel interesse uw artikel rond autisme en vertrouwen’, schrijft Barbara (44), lezeres van deze blog. “Ik was op zoek naar wat een vertrouwenspersoon kan betekenen voor mensen met autisme. Als beroepskracht kom ik veel in contact met ombudsdiensten, partners, ouders, familie, vrienden en persoonlijk assistenten die iemand met autisme bijstaan. Ik vroeg me af hoe u een vertrouwenspersoon zou omschrijven, en of een van die mensen die ik noemde daarvoor in aanmerking zouden kunnen komen. Misschien is dat een idee om eens op uw fascinerende blog te schrijven?”
Af en toe krijg ik de vraag hoe ik leven met een beperking ervaar. Dat probeer ik dan zo goed mogelijk te beantwoorden. Uiteraard evolueert dit mee met hoe ik kijk naar mijn leven, ervaringen opdoe in het leven met anderen, en hoe ik mijn autisme ervaar. Mijn autisme dat tegelijk ook evolueert (samen met mijn ontwikkeling) en zich situeert in het geheel van mijn mens-zijn (met sterktes en kwetsbaarheden). In deze blog geef ik een voorlopige stand van zaken hoe ik mijn beperkingen op dit moment ervaar.
Op vraag van een aantal lezers maak ik ruimte voor vijf tips die de relatie met een huishoudhulp (poetshulp, thuishulp) kunnen verbeteren volgens mij. Een overzicht maken van alle alternatieven en wat je zelf verwacht, een realistisch en duidelijk takenpakket maken, zorgen voor degelijk materiaal en af en toe tijd maken voor een gesprekje zijn enkele daarvan. In deze blog ga ik dieper in op deze vijf tips.
Iedereen heeft talent, zoveel is zeker. Iedereen, dus ook mensen met autisme, in de meest diverse vormen. Al is de weg naar een goede context, een waarin die talenten tot bloei kunnen komen, vaak kronkelig en pittig. Dat en nog veel meer komt aan bod in dit verslag over het Congres van de Vlaamse Vereniging Autisme dat op 15 oktober doorging in Gent. Het is een langere versie van het verslag dat verschenen is in het VVA Magazine van november 2016.
13 van de meest gangbare mythes die over (mensen met) autisme op vlak van werk, weerlegd of genuanceerd vanuit eigen ervaring. Geïnspireerd door het hoofdstuk over mythes over autisme op de werkvloer in Autism equality in the workplace : removing barriers and challenging discrimination van Janine Booth (Jessica Kingsley Publishers, April 2016).
Voor mensen met autisme is het dagelijks leven een grote uitdaging. Alleen al het lezen van emoties moeten ze leren zoals woordenschat. Maar dat maakt hen allerminst gevoelloos. Een reportage in Die Zeit van 2 april 2013. ‘Mijn geheugen vult zich met spam’ In een slingerende beweging, nu eens door bebouwd dan weer door landelijk gebied, baant zich een weg door Maintal, een stad in de Duitse deelstaat Hessen. Het verkeer verloopt er ordelijk, als ware het vanzelfsprekend, en wordt alleen onderbroken wanneer een auto rechts inslaat. Wanneer dat gebeurt,… Read more Steeds op scherp en belaagd met spam →
In een groepje een gemeenschappelijke opdracht tegen een uiterste datum tot een goed einde, en tot gezamenlijk verkregen eindresultaat brengen, dat is al jaren geen sinecure voor mij. Een culturele schoolreis naar Denemarken Het voorbeeld dat ik me daarbij steeds voor ogen komt dateert van toen ik 17 was. Twee lummels, een seutje, een trutje en uw dienaar krijgen een klassikale opdracht met een fictief budget een culturele schoolreis naar Denemarken voor te bereiden. Voor wie zich mocht storen aan de namen, ze komen uit mijn puberteit, op dit moment… Read more Groepsmens vs ambachtsman →
