Het mooiste komt onverwacht,niet gepland, juist als je het niet verwacht, las ik in een gedicht, en liet vandaag mijn planning los, om het mooiste tegen te komen. Wat dan gebeurde, beschrijf ik in deze blog.
Wat doe je als je planning om een of andere reden niet kan doorgaan, vraagt Lise, opvoedster-in-spé, en heb je daar een recent voorbeeld van? In deze korte blog geef ik een genuanceerd antwoord op deze vraag.
Een citaat uit ‘Onzichtbaar onvermogen’ van Evelien Tersteeg (Hogrefe, 2020) over hoe zij als vrouw met autisme haar planning aanpakt in slechte vs goede dagen.
Aan iets beginnen, ermee ophouden, het onderbreken of het terug oppikken na een pauze, het blijft voor mij een dagelijkse uitdaging. In deze blog probeer ik mijn ervaringen ermee onder woorden te brengen, onder andere geïnspireerd door een stuk van de Brits-Russische psychologe Olga Bogdashina.
Henri Mandemaker (Autspoken), man met autisme, in ‘Als een vergiet met te weinig gaatjes’ van Stephan Jongerius in BN De Sterm van 19 december 2017 over de uitspraak dat stress een vast onderdeel is van het dagelijks leven van mensen met autisme en welk advies hij heeft voor lotgenoten.
Soms is het, denk ik, vooral een kwestie van vertrouwen. Een teveel, of een tekort. Logisch, schrijft Barry Prizant in zijn boek ‘Gewoon uniek’, want autisme kan je het best verstaan als een ‘disability’ als het op vertrouwen aankomt. Wat vertrouwen en wantrouwen (in mijn lichaam & geest, in de wereld, in anderen) voor mij betekent en hoe ik iemand vertrouw, daar probeer ik in deze blog iets over te schrijven, vanuit mijn eigen ervaring uiteraard.
Geïnteresseerd in dit artikel? Het is opgenomen in het boek ‘Gedurfde vragen’, uitgegeven bij Cyclus (een imprint van Garant). U kan het bestellen via deze blog (via het contactformulier) of via de uitgeverij.
In de rubriek ‘Wit of zwart, juist of fout’ in het tijdschrift Autisme Centraal van deze maand, stond bovenstaande stelling. In mijn volle planning is het er niet meer van gekomen een antwoord in te sturen, maar de stelling vond ik wel interessant genoeg om er later over na te denken. Als het over mij gaat, klopt die stelling in elk geval wel. Al wat er niet gepland wordt, gebeurt immers niet. Dat geldt ook voor het ongeplande, kansen die zich aandienen. Mensen denken vaak, ten onrechte, dat alles plannen… Read more ‘Mensen met autisme plannen alles’ →
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.