De studie van Ferrer Knight en Birtles (2025) onthult hoe tactiele gevoeligheid voor kleding dagelijkse irritaties en pijn veroorzaakt bij autistische volwassenen. Het onderzoek toont aan dat oncomfortabele kleding niet alleen fysieke stress, maar ook negatieve invloed op zelfbeeld en sociale interactie heeft. Er is behoefte aan zintuiglijk-vriendelijke mode en aangepaste kledingvoorschriften. Aanvullend enige kritiek op de studie vanuit mijn perspectief.
Hitte boven de 30 graden kan veel uitdagingen met zich meebrengen voor iedereen, maar ook voor autistische mensen. De blog biedt 23 effectieve strategieën voor het omgaan met deze situaties, waaronder afkoeling, het handhaven van routines en het prioriteren van zelfzorg. Deze hacks zijn bedoeld als inspiratie om beter met warmere dagen om te gaan.
Evenementen bieden belangrijke sociale en educatieve ervaringen, maar houden vaak onvoldoende rekening met neurodivergente en autistische behoeften. Organisatoren kunnen echter eenvoudige aanpassingen doorvoeren om inclusie te verbeteren. Deze omvatten duidelijke communicatie, toegankelijke ruimtes, voldoende pauzes, en getraind personeel, waardoor alle deelnemers, inclusief autistische personen, zich welkom en veilig voelen.
Een stukje dat ik schreef op het strand, vanuit beleving van het comfortniveau op het strand, en welke factoren hiertoe bijdragen (in mijn persoonlijk geval).
Een verslag van het spektakel dat zich elke dag op de parking van het gebouw waar ik sinds 6 maand naar verhuisd ben afspeelt.
10 tips om de zomer goed door te komen die voor mij werken zet ik hier op een rijtje, samen met een overzichtje van wat ik de voorbije jaren aan tips voor de zomer heb geschreven.
Sophie, lezeres van deze blog, vraagt zich af wat zoal de favoriete plekken zijn voor autistische mensen. Ze wil graag vrijetijdsactiviteiten organiseren voor haar stage met autistische volwassenen, en zou graag inspiratie vinden welke plaatsen voor hen volgens mij het meest zouden bevallen. Ik probeer haar vraag vanuit eigen ervaringen en genuanceerd te beantwoorden.
Kenzo, een autistische volwassen man mailt me: Ik kan enorm genieten van in een donkere kamer te zitten of te liggen, en gewoon niets te doen, of bij het licht van een schemerlamp te lezen of muziek te beluisteren. Ik krijg daar regelmatig commentaar op. Volgens de mensen om mij heen, vooral hulpverleners en nu en dan familie, is dat echt ongezond. Hoe sta je hier tegenover als autistische mens, doe je dat ook graag en hoe zou je reageren op die criticasters?”. Ik probeer genuanceerd en vanuit eigen ervaring op Kenzo’s vraag te antwoorden.
Tistje 