1000 vragen aan jezelf nummer 97 met vragen over toeteren, topdagjes, de kracht om te doen wat je doet, welke vraag ik mis, wat ik zou doen mocht ik een kat zijn, wat er veranderd is sinds vorige keer, en welke feedback ik het liefst hoor.
Sociale media worden wel eens, veelal onterecht, vervloekt, surreëel en afstandelijk genoemd. Wie er regelmatig en verstandig gebruik van maakt, weet wel beter. Deze tien uitspraken, zowel van mensen met als zonder autisme, over wat hen opviel de voorbije tijd, zag ik de afgelopen tijd voorbijkomen. Ik zet ze hier graag even neer.
Luke Jackson in Sex, Drugs and Asperger’s Syndrome (ASD): A User Guide to Adulthood (Jessica Kingsley Publishers, 2016) over de valkuil waarin sommige mensen met autisme intrappen: zichzelf beter voelen of denken dat problemen slechts zouden bestaan door de perceptie van anderen.
Er zijn van die dagen dat alles fout gaat. Wat absoluut niet mis zou kunnen gaan, loopt fout. Als je probeert er iets aan te doen, wordt het alleen nog maar erger. Elke poging om toch maar niets te doen, zodat er ook niets mis kan gaan, loopt altijd verkeerd af. Want als er meer dan één manier is om iets te doen, en een die van die manieren kan fout lopen, dan zal iemand die manier kiezen, en meestal ben jij dat. Op de spreekwoordelijke klif is het zelden… Read more ‘Je kan maar beter niet de slimste lijken’ →