Is (tekort aan of verminderde) empathie bij mensen met autisme de crux en de kern van hun autisme of is het alleen een persoonlijkheidstrek die lang niet bij alle autisten (en ook bij anderen, zonder autisme) voorkomt? Naar aanleiding van een artikel in Autism van de National Autistic Society rond autisme en empathie probeer ik dat in deze blog uiteen te zetten, vanuit mijn eigen (lees)ervaringen en aanvoelen.
De voorbije week verschenen weer heel wat verhalen, anekdotes, korte observaties, beschouwingen, gedichten en aforismen rond (leven met) autisme de revue. Een hele waaier aan positieve, uitgelaten, kritische, bijtende, snoeiharde, vragende, poëtische, creatieve, constructieve en humoristische kanttekeningen. De volgende tien citaten, tweets, facebook, pinterest en tumblr-quotes rond autisme bleven mij het meest bij.
Van Ann-Sophie (26) kreeg ik eergisteren een mailtje met de vraag welke online testen voor autisme ik haar zou aanraden. Ann-Sophie is al eens in contact met mensen met autisme, maar het was vooral haar voormalig vriendje dat haar aanraadde zich te laten testen op autisme. Ze wil graag weten wat daar van aan is. Al heeft ze haar bedenkingen : ‘Ik ben vrouw, goed ontwikkeld, niet onknap en ik werk, heb behoorlijk wat verantwoordelijkheden, ik kan mijn eigen was doen en weet meer dan een ei te bakken. Zou ik dan autisme kunnen hebben?’. In deze blog probeer ik deze vraag te beantwoorden.
Leesverslag van het boek’ Autisme en Aspergersyndroom: de stand van zaken’, van Simon Baron-Cohen, uitgegeven bij Nieuwezijds in 2009.
