In een recent nummer van Linda wordt de onzichtbaarheid van autistische vrouwen belicht. Hun jarenlang leren maskeren om ‘normaal’ te lijken leidt tot mentale klachten en late diagnoses. De serie benadrukt de noodzaak van herkenning en begrip, met aandacht voor manieren waarop vrouwen hun leven aanpassen om te functioneren. Ik schrijf erover vanuit het perspectief van een autistische man, zonder mij te vereenzelvigen met het label mannelijkheid.
Om te weten te komen wat leeft bij andere autistische mensen, en wat autisme betekent, vind ik het belangrijk, naast ‘live’ en ‘online’ contact met autistische personen en hun omgeving, ook regelmatig op de hoogte te blijven van wat autistische en niet-autistische onderzoekers, schrijvers van (al dan niet gepopulariseerd) wetenschappelijke boeken willen delen. Op basis van deze informatie heb ik voor mezelf op een rijtje gezet welke de vijftien meest vermelde, en vermoedelijk ook belangrijke (hoewel misschien niet belangrijkste) onderzoeksthema waren in de afgelopen jaren. In deze blog doe ik daarvan verslag.
‘De meeste mensen weten helemaal niet wat autisme precies inhoudt’, vertelt Jennifer , een jonge vrouw met autisme in een interessant interview dat ik las in het tijdschrift Dag Allemaal van 31 januari laatstleden. Nochtans, zegt ze erbij, denken mensen wel vaak dat ze autisme kennen. In deze blog komt het artikel kort aan bod.
Citaat van Margot, vrouw met autisme, in Goed Gevoel van 18 januari 2017 over hoe ze vroeger haar autisme meteen kenbaar maakte, ook aan mensen die ze pas kende, maar daarvan is teruggekeerd. Ook op de arbeidsmarkt vind ze het beter een afwachtende houding aan te nemen.
Stern-journalist Christian Ewers in “Der Erstaunliche Karrière eines Autisten, der Frührentner war, bei einem Start-up anheuerte und jetzt von headhuntern gejagt wird” (‘De verbazingwekkende loopbaan van een Autist, die leefde op een arbeidsongeschiktheidsuitkering, bij een opstartend bedrijf aangenomen werd en nu gegeerd wordt door talentzoekers’) (Stern, 17 december 2015) (vrije vertaling uit het Duits en eigen selectie) over der ervaringen van een man met autisme in een bedrijf en talenten van mensen met autisme op het internet.
“Wanneer Nico aan Rudy voorstelt om een biertje te gaan drinken van zijn vriend Ludovic, dan is dat exact wat Rudy doet: een biertje drinken. Waardoor hij na 30 seconden het café al weer verlaat. Als dat niet typisch autistisch is, dan weten we het ook niet meer. En Marsman (een televisiereeks op Eén van Matthias Sercu) zit vol van dit soort voorbeelden. – Peter Vermeulen (tijdschrift Autisme Centraal)
Tistje 