Gianni stuurt me deze vraag : “Mijn vrouw Kim heeft de onaangename gewoonte om de eetgelegenheid te willen verlaten zodra het eten is opgediend. We eindigen dan in onze auto, waar we de restjes opeten. Ze doet dit omdat ze dan haar eigen ruimte heeft, kan doen wat ze wil, en zonder dat iemand meekijkt naar YouTube kan kijken of een boek kan lezen. Ik ben van mening dat auto’s er zijn om van punt A naar punt B te rijden, en niets anders. Het is al een concessie dat ik radio of muziek tolereer. Herken je iets hierin van jou en wat zou ik het beste doen?”
Een persoonlijk blogje over hoe mijn liefste een wedstrijd won en we daar beiden door wereldberoemd in eigen dorp werden.
10 verschillende, mogelijke reacties op de onthulling van een autismediagnose, bijvoorbeeld met ‘ik ben autistisch’. Deze lijst is uiteraard onvolledig.
De liefde gaat door de maag, luidt het spreekwoord. Dat zal Lindsay, lezeres van mijn blog en studente Logistics, ook gedacht hebben. Ze wil haar autistische studiegenoot Leo-Paul immers verrassen door voor hem een lekker gerecht klaar te maken. Heimelijk heeft ze ook wel gevoelens voor hem, bekent ze, maar hij is toch vooral bezig met zijn studie. Ze mailt me om te vragen of tomatensoep een veilige keuze is. In deze blog probeer ik genuanceerd daarop te antwoorden.
Ik zit in de spreekkamer van Heidi, een therapeute die gespecialiseerd is in stoornissen in het autismespectrum. Naarmate Janni’s gedrag veranderde, begonnen steeds meer vrienden over autisme. Naast het nieuwe asociale gedrag kan Janni haar handen niet stilhouden, wat iedereen voor ‘stimming’ (zelfstimulatie) houdt, een van de belangrijkste tekenen van autisme. Janni’s kinderarts heeft ons naar haar doorverwezen ‘gewoon om het uit te sluiten’. Ik voelde er niets voor. Autisme is een modieuze diagnose, net zoals hyperactiviteit dat was toen ik nog jong was. Het ergert me nog steeds dat… Read more ‘Om iedereen tegen te spreken dat er iets mis is’ →
Tistje 