Mijn dagelijkse wandeling brengt me langs de Parkinson-weide, een stuk groen met bloemen met een bordje van de Parkinsonliga. Dit stuk gaat over wat ik daar zie en welke mensen met een of andere vorm van anders-zijn ik zoal ontmoet in de buurt van deze weide.
Wat een goed lief, samengevat door Sylvie Carette (psychologe bij Autisme Centraal) na een workshop rond liefde en relaties met mensen met autisme, uit het tijdschrift van Autisme Centraal
Zoveel in mijn leven dank ik aan mijn autisme. Bij mijn dagelijkse oefening in zelfverstilling, als langs een wenteltrap steeds meer gericht op een punt in de oneindigheid, kwam die gedachte van dankbaarheid als een veertje voorbij waaien. Zoals de oefening het wil, heb ik het laten gaan, en is het als de tijd rijp was terug in gevallen. Ook aan andere mensen dank ik veel Dat ik veel dank aan mijn autisme, neemt niet weg dat ik ook aan anderen veel heb te danken. Aan teveel mensen om op… Read more Zoveel dank ik aan mijn autisme →
