Ton den Boon, de Nederlandse redacteur van het Dikke van Dale woordenboek, analyseert welke woorden mensen het beste kunnen gebruiken als ze het over mensen met autisme hebben. Zelf vind ik dat we eerder vanuit een dialoog met de mensen waarover het gaat en wat er in woordenboeken en de taalgeest bekend is hiertoe moeten komen.
Een paar weken geleden ben ik veranderd van routine: in plaats van roddelbladen te lezen, las ik elke middag na de maaltijd, een stuk uit de Dikke van Dale, het groot woordenboek van de Nederlandse taal. Daarin ontdekte ik wat de Dikke schreef over autisme. In deze blog ga ik daarop in en vraag ik me af waarom dat niemand daar een probleem mee heeft.
Een volle dag duurt het om op de afspraak te zijn voor een consultatie bij een specialist … tijd genoeg om te observeren, om mensen te ontmoeten, om gebeurtenissen mee te maken. Een dag uit het leven van een ziekenhuisreiziger.
Tistje 