Lorenzo vraagt naar de impact van financiële zekerheid op het geluk van autistische mensen. Onderzoeken richten zich vooral op sociale en psychologische factoren, terwijl financiële stabiliteit cruciaal blijkt voor welzijn. Financiële kwetsbaarheid is een reëel probleem. Het onderwerp moet meer aandacht krijgen in onderzoek en beleid voor een completer beeld van geluk.
In deze blog schrijf ik over het idee van gegarandeerd succes. Hoewel deze zekerheid op het eerste gezicht zelfvertrouwen en verkenning zou kunnen bevorderen, is mijn vreesr dat dit zou leiden tot verlamde voorzichtigheid vanwege hoge verwachtingen en het gepercipieerde verlies van leerkansen. De zekerheid van nooit falen zou bij mij wellicht stagnatie eerder dan groei teweegbrengen.
Volgens Kaia, een lezeres van deze blog, is een van de meest ergerlijke stereotypes over autisme dat autistische mensen vooral naar zekerheid zouden op zoek zijn, en avontuur zouden schuwen. “Ik vind het beledigend om te horen dat autisten eerder gewoontedieren zouden zijn, en zich vasthangen aan zekerheid. Als autistische vrouw hou ik ervan op trektocht te gaan, en nieuwe grenzen te ontdekken. Ik ben enorm sociaal en hou er niet van hetzelfde te doen. Wat vind jij ervan: zoeken autistische mensen vooral naar zekerheid of toch eerder avontuur Ik probeer op deze vraag genuanceerd en vanuit mijn persoonlijke ervaringen te antwoorden.
Een citaat van Floris de Lange, hersenonderzoeker, in ‘Dat we met onze ogen alles zien, is een illusie: ‘Feitelijk zien we maar heel weinig’ van wetenschapsjournalist Malou van Hintum in Trouw, 6 januari 2019 over de mogelijkheden waarom (bepaalde) mensen met autisme verrast worden door informatie in hun omgeving en daarop wel eens van de kook geraken.
Niets is zeker in het leven, behalve dood en belastingen. Het is zelfs niet zeker of die uitspraak wel komt van Benjamin Franklin. In deze tekst ga ik in op een vraag die ik kreeg over wat een typische autist denkt en waar hij of zij nood aan heeft. Het is een tekst geworden over onzekerheid die in het leven met autisme, voor alle betrokkenen, vaak voorkomt.
Sommige mensen weten iets zeker. Het staat zo onlosmakelijk vast dat het niet bevestigd hoeft te worden. Zelf weet ik bijna niets echt zeker. Van wat ik wel zeker weet, daarover weet ik vooral zeker dat het zeker voorlopig is. Of dat het een uitspraak is van anderen. Waarvan ik versta hoe ze tot stand is gekomen en wat ze voor mij betekent. Dat gaat voor veel op in dit leven, maar bijvoorbeeld ook voor mijn diagnose autisme. Zonder formele diagnose autisme zou ik van mezelf niet durven zeggen dat… Read more Met aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid geen Einstein →
Tistje 