Het zogenaamde januari-gevoel is er niet een van voldragen enthousiasme, eerder een weerspiegeling van het weer en al te veel onmogelijk te realiseren goede voornemens. Maar een geluk bij een ongeluk, het eindigt. Meer bepaald op de eerste februari.
Het is wat vreemd om je eigen liefste te interviewen. Na wat overweging, en op haar eigen vraag, heb ik het interview toch laten doorgaan. In dit interview spreekt Roos vooral als vrouw met autisme vanuit eigen ervaringen. Over hoe de impact van onbegrip voor het anders-zijn, een (laattijdige) diagnose en (goede) ondersteuning en andere thema’s.
Voor het nieuwe jaar heb ik, net als vele andere, voornemens. Of ze goed zijn, weet ik niet. Maar in deze blog stel ik ze voor. Ze zijn misschien wel iets anders dan u gewoon bent of zou vermoeden.
Tistje 