Waarschuwing: gevoelige tekst. Vanavond in CC De Vaert legt een ervaren therapeut zijn kritische visie op autisme bloot. Hij reflecteert op de diagnostische ontwikkelingen en de groeiende zelfdiagnoses, en benadrukt de uitdagingen van therapie en de verantwoordelijkheden van individuen. Zijn scherpe observaties roepen vragen op over maatschappelijke percepties en de manieren waarop autisme wordt ingekaderd. Dit is een fictieve weerspiegeling van enkele voordrachten die ik meemaakte.
De studie van Ferrer Knight en Birtles (2025) onthult hoe tactiele gevoeligheid voor kleding dagelijkse irritaties en pijn veroorzaakt bij autistische volwassenen. Het onderzoek toont aan dat oncomfortabele kleding niet alleen fysieke stress, maar ook negatieve invloed op zelfbeeld en sociale interactie heeft. Er is behoefte aan zintuiglijk-vriendelijke mode en aangepaste kledingvoorschriften. Aanvullend enige kritiek op de studie vanuit mijn perspectief.
Telkens ik een sociaal evenement bijwoon, gaat daar een zorgvuldige afweging aan vooraf tussen aanwezigheid en de gevolgen daarvan. De motivatie om deel te nemen aan evenementen komt bij mij vooral voort uit gedeelde passies en mensen waar ik graag bij ben. Het omgaan met deze sociale situaties vereist voordenken en voorbereiding, waarbij ik het respecteren van mijn persoonlijke grenzen centraal stel. In deze tekst ga ik daar dieper op in.
Anna, 44, leeft met autisme en beschrijft de dagelijkse strijd om balans. Ondanks een liefdevol gezin en werk, voelt ze zich vaak overprikkeld en uitgeput. Ze leert grenzen stellen met hulp, maar blijft het moeilijk vinden in een veeleisende wereld. Haar grootste verlangen is om simpelweg in stilte en rust te leven. Dit is haar verhaal.
Nieuw onderzoek toont twee ontwikkelingspaden binnen autisme, elk met een eigen genetisch profiel. Het ‘vroege pad’ wordt gekenmerkt door een diagnose op jonge leeftijd en een zwakke genetische link met ADHD. Bij het ‘late pad’ manifesteren moeilijkheden zich later en is er een sterke genetische overlap met ADHD. Hoewel genetica circa 11% verklaart, bepalen omgevings- en persoonlijke factoren grotendeels de leeftijd van diagnose. Ik bespreek het artikel vanuit eigen perspectief en voeg enkele kritische noten bij.
De publicatie ‘Op je gezondheid!’ van Sterkmakers in Autisme biedt waardevolle inzichten in autismevriendelijke zorg. Het benadrukt de noodzaak van duidelijke communicatie, voorspelbaarheid, en empathie in de gezondheidszorg. Met concrete voorbeelden en praktische tips moedigt het aan tot begrip voor de unieke ervaringen van autistische patiënten en het belang van menselijke zorg. In deze blog bespreek ik zeven praktische inzichten die ik eruit haalde.
Dit artikel vertrekt vanuit de media-aandacht voor vermeende oorzaken van autisme die vaak tot frustratie en afleiding leidt van de ware uitdagingen waarmee autistische mensen en hun omgeving geconfronteerd worden. Het stelt dat niet het voorkomen van autisme, maar in het bieden van steun en het creëren van een inclusieve samenleving waar neurodiversiteit kan floreren aandacht verdient.
Tony is autistisch en is zich naar eigen zeggen pas bewust geworden van zijn autisme na zijn diagnose op zijn 31ste.
Toch heeft hij zich altijd wel anders gevoeld en geworsteld met sociale omgang en zintuiglijke prikkels. In deze blog vertelt hij zijn verhaal.
Tistje 