In deze blog bespreek ik overzichtelijk verschillende manieren waarop er naar autistische personen wordt verwezen. Termen als ‘autistische persoon’, ‘persoon met autisme’, ‘neurodivers’, ‘Asperger’ en ‘autisme-ervaringsdeskundige’ worden besproken en laten de uiteenlopende taal zien die wordt gebruikt om autisme te beschrijven en ermee te identificeren. Daarnaast introduceer ik de concepten als ‘neuroqueer’ en ‘neurocrip’, waarbij de raakvlakken met geslacht, handicap en neurodiversiteit worden benadrukt.
Volgens Kaia, een lezeres van deze blog, is een van de meest ergerlijke stereotypes over autisme dat autistische mensen vooral naar zekerheid zouden op zoek zijn, en avontuur zouden schuwen. “Ik vind het beledigend om te horen dat autisten eerder gewoontedieren zouden zijn, en zich vasthangen aan zekerheid. Als autistische vrouw hou ik ervan op trektocht te gaan, en nieuwe grenzen te ontdekken. Ik ben enorm sociaal en hou er niet van hetzelfde te doen. Wat vind jij ervan: zoeken autistische mensen vooral naar zekerheid of toch eerder avontuur Ik probeer op deze vraag genuanceerd en vanuit mijn persoonlijke ervaringen te antwoorden.
Onlangs las ik in een artikel dat er tegenwoordig een ‘informatiestorm’ woedt als het gaat om informatie over autisme. Op basis daarvan schreef ik deze nederige reflectie over informatie rond autisme (o.a. na het verkrijgen van een diagnose) en waarom sommige mensen zich daar bedrogen bij voelen.
John, een volwassen man van 59 die enkele weken geleden zijn diagnose autisme kreeg, vraagt me wat er precies bedoeld wordt met ‘je autisme omarmen’, een zegswijze die voorkomt in teksten rond acceptatie en begrip. “Ik lees wel eens iets over autisme. Ik ben behoorlijk geschoold en geef wiskunde in het secundair onderwijs, maar toch kan ik echt geen betekenis geven aan bepaalde termen. Zo kreeg ik onlangs het advies van een autistische vrouw om ‘mijn autisme te omarmen’. Maar wat betekent dat in ’s hemelsnaam? Kan je mij dat behoorlijk uitleggen?” Ik probeer op genuanceerde wijze de betekenis van ‘je autisme omarmen’ te verkennen.
Wie de volgende weken op zoek gaat naar afbeeldingen over autisme of nieuws ziet, zal vast een van de 58 symbolen van autisme zien. Maar hebben we wel nood aan zo’n symbool, en waartoe zou het dienen?
Luca Dellanna, ingenieur en self-made autismekenner, in ‘The world through a magnifiying glass: a new theory to explain autism’ (zonder uitgeverij, 2018) over het verschil tussen mensen met en zonder autisme wat betreft de waarneming en betekenisverlening van de wereld.
1000 vragen aan jezelf, nummer 86 , met vragen over wat vakantie voor mij betekent, wat de grootste luxe is op vakantie, of ik de actualiteit volg tijdens de vakantie, waaraan ik het meest denk in die periode, of ik tijdens de zomer wel eens overweeg mijn leven volledig open te gooien, wat ik liever niet wil verliezen op vakantie, voor welke luxe ik graag meer betaal op reis, wat de leukste reis is die ik ooit heb gemaakt, en wat ik lees op vakantie.
Een persoonlijke beschouwing over de betekenis van het (mode)woord ‘bubbel’ en waarom dit wel eens verkeerdelijk met (mensen met) autisme wordt geassocieerd volgens mij.
Tistje 