Laat weten waarvoor of voor wie je dankbaar ben, lees ik tegenwoordig af en toe. Ook vroeger kreeg ik wel eens die opdracht. Zeven jaar geleden schreef ik een stukje erover op mijn blog. Tegenwoordig kijk ik er anders tegenaan. Zeker in deze tijden van Covid-19. In deze blog schrijf ik mijn nieuwe ideeën over dankbaarheid.
Gewoontegetrouw een blog met de eindejaarsvraagjes, over wat bij mij als mens is bijgebleven en wat ik anderen wens in het volgend jaar.
Een tijd geleden las of liever bekeek ik het boek The obsessive Joy of Autism (de bezeten blijdschap van autisme) van Julia Bascom & Elou Carroll (Jessica Kingsley, 2015). In dit stuk probeer ik dit (prenten)boek geschreven door een vrouw met autisme te bespreken. Een leesverslagje dus, maar zonder echt lezen.
Tistje 