Het leukste aan schrijven, dat is lezen … autisme en schrijven
Wat vind ik het leukst aan schrijven? Lezen, ongetwijfeld. Hoe dat zit, lees je in deze blog.
Wat vind ik het leukst aan schrijven? Lezen, ongetwijfeld. Hoe dat zit, lees je in deze blog.
Een overzicht van thema’s waarover ik vandaag zou kunnen schrijven, maar waar ik op een of andere manier niet voldoende inspiratie voor vond om een volledige blog te schrijven.
Josefien denkt erover na een autismeblog te schrijven, maar vreest de reactie van haar omgeving. ‘Meestal lezen ze die en worden ze boos of triest van wat er over hen staat geschreven. En dan werken ze dat uit op mij. En ik heb al genoeg aan mijn hoofd’. Hoe gaat dat bij jou? Ik probeer vanuit eigen ervaringen en genuanceerd te antwoorden op haar vraag.
Ruim 14 jaar geleden, begon ik met een blog. Waarom die ontstond, en hoe het evolueerde, leest u in dit stukje.
Gert, nog even student en straks koelkastspecialist, had tot vorig jaar een passie, bloggen rond autisme, waar hij volgens zichzelf en zijn omgeving teveel tijd en geld in stak. Hij vraagt me hoe ik aankijk tegenover een mogelijk einde van mijn blog, of ik daarover nadenk. ‘Ik ken geen bloggers die het al veel langer doen dan jij. Hoe zou jij een blog eindigen en wanneer zou het juiste moment daarvoor zijn? Daar ben ik benieuwd naar.’ In deze blog probeer ik daar een genuanceerd en eerlijk antwoord op te geven