
Vanmorgen aan de bushalte … autisme en dagelijks leven
Vanmorgen aan de bushalte sprak een vrouw me aan dat ze eindelijk mijn blog had gevonden. Het bleek echter om een misverstand te gaan. In deze blog beschrijf ik hoe dit kwam.
Vanmorgen aan de bushalte sprak een vrouw me aan dat ze eindelijk mijn blog had gevonden. Het bleek echter om een misverstand te gaan. In deze blog beschrijf ik hoe dit kwam.
Citaat van Els van Beneden, dagelijks bestuurder LAVA vzw, rond participatief onderzoek naar autisme in Het Nieuwsblad van 19 maart 2022
In zijn flinterdunne boekje ‘Hoe normaal zijn’ tracht Daniel Tammet, autistic savant, te beschrijven hoe ‘normale’ mensen bij autisten overkomen. Hij slaagt daar niet in maar inspireert me wel tot dit stukje over de inhoud van zijn werkje.
Zoals voor iedereen, heeft elke dag ook voor mij een heleboel nieuwe uitdagingen. Op vraag van iemand die mijn blog al een hele tijd leest, heb ik even opgelijst welke tien uitdagingen voor mij het belangrijkst zijn in mijn dagelijks leven: mijn ochtendroutine, zenuwen voor elk sociaal contact, voortdurende jeuk, … zijn daar enkele van. Het zijn uitdagingen die ook bij een aantal andere mensen met autisme blijken voor te komen, maar natuurlijk is dat niet bij iedereen zo.
Een verhaal over het coronavirus, een heel actueel thema, waarin ik probeer te beschrijven hoe ik de berichtgeving, de maatregelen die genomen worden, de reactie van mensen ervaar, hoe ik daar mee om ga. Wat helpt, wat moeilijk of onduidelijk is. Welke tips voor mij nuttig zijn (geweest). Op vraag van de Vlaamse Vereniging Autisme maakte ik deze blog.
Elise Cordaro in “Ik voelde altijd al dat ik anders was: op haar 27ste ontdekte Elise dat ze adhd en autisme heeft” (Vriendin, september 2019) over de impact van autisme en adhd op haar dagelijks leven.
Henri Mandemaker (Autspoken), man met autisme, in ‘Als een vergiet met te weinig gaatjes’ van Stephan Jongerius in BN De Sterm van 19 december 2017 over de uitspraak dat stress een vast onderdeel is van het dagelijks leven van mensen met autisme en welk advies hij heeft voor lotgenoten.
‘Ik zal het niet meer meemaken’, verkondigde de altijd vrolijke radiopresentatrice. In volle uitzending. Je kon monden horen open – en mensen van stoelen vallen. Dan leek alles ‘stil’. Zelfs de achtergrond viel weg. Niet toevallig. Er was straks reclame. Gevolgd door wereldnieuws. Maar nu alleen ruis. Als ‘voor altijd’. ‘Het weer, ik bedoel dat ik op reis vertrek en het mij niets uitmaakt of het mooi of slecht weer wordt’, verbrak ze de stilte. ‘Of wat dacht je?’. ‘Jij hebt ongetwijfeld goede bedoelingen in het leven’ opperde haar collega… Read more In 100 woorden →