Vrouwen ontvangen vaak later een diagnose autisme dan mannen, waardoor aangegeven problemen en nood aan ondersteuning daarbij vaak onbegrepen blijft. Vooral bij vrouwen die hun diagnose in hun midden – tot late volwassenheid krijgen valt dat sterk op. Onlangs verscheen in het tijdschrift Autism een Engelstalig artikel over een onderzoek bij vrouwen die de diagnose autisme kregen tussen hun veertigste en hun zestigste. In dit artikel geef ik de vier belangrijkste thema’s weer, de conclusies en een verwijzing naar een gelijkaardig Nederlands onderzoek.
In ‘hoe ik mijn eerste was tot een goed einde bracht’ vertel ik hoe ik tijdens mijn eerste job in de sociale sector, als thuishulp, plots iets voor het eerst moest doen, namelijk een was draaien voor een vrij kieskeurige oudere dame.
Dr. Bram Sizoo, psychiater bij Dimence en specialist op het gebied van suïcidialiteit en autisme, waarom het leven met autisme soms heel erg moeilijk is, in een interview met als titel ‘Erken dat het leven soms heel erg moeilijk is voor mensen met autisme’ op Autisme.nl van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, naar aanleiding van de Factsheet Suïcidialiteit en Autisme.
Het gevoel (niet) welkom te zijn in een sociale omgeving, wat doet dat met je, vroeg iemand me onlangs in een gesprek. Ik dacht er vanmorgen aan terug toen ik een foto trok onderweg op mijn dagelijkse wandeling. In deze blog probeer ik te beschrijven wat er zoal bepaalt of ik me welkom voel of niet, en waarom dat soms ook aan mij ligt.
Bespreking van het (Engelstalig, academisch) artikel ‘A Qualitative Exploration of the Female Experience of Autism Spectrum Disorder (ASD)’ verschenen in Journal of Autism and Developmental Disorders (21 februari 2019) van Milner, McIntosh, Colvert & Happé
Johanna Spaey in ‘Kleine encyclopedie van de eenzaamheid’ (De Geus, 2018) over waarom een inherent hoger gehalte aan opoïden bij mensen met autisme allerlei effecten heeft, onder andere op pijnervaringen maar ook huilen en eenzaamheid.
Een transcriptie van een gesprek met Theo Peeters, een Belgische neurolinguïst gespecialiseerd in het autismespectrum, over hoe we het leven van mensen met autisme volgens hem kunnen verbeteren, welke positieve en minder positieve evoluties hij ziet en wat iemand volgens hem nodig heeft om als beroepskracht met mensen met autisme te kunnen samen werken.
Er komt altijd dat moment waarop iemand vraagt waarom ik het alleen doe. Dan zoek ik moeizaam naar een antwoord. Al zou ik de vraag ook kunnen terugkaatsen. Waarom doe je het met anderen? Zeker als het logischerwijs niet hoeft.
