Spring naar inhoud

Tag: emoties

Zoveel dank ik aan mijn autisme

Zoveel in mijn leven dank ik aan mijn autisme. Bij mijn dagelijkse oefening in zelfverstilling, als langs een wenteltrap steeds meer gericht op een punt in de oneindigheid, kwam die gedachte van dankbaarheid als een veertje voorbij waaien. Zoals de oefening het wil, heb ik het laten gaan, en is het als de tijd rijp was terug in gevallen. Ook aan andere mensen dank ik veel Dat ik veel dank aan mijn autisme, neemt niet weg dat ik ook aan anderen veel heb te danken. Aan teveel mensen om op… Read more Zoveel dank ik aan mijn autisme

Gevoelens

“Gevoelens zijn gewoon een plaatje op het scherm in je hoofd hebben van wat er mogen gaat gebeuren of volgend jaar, of wat er had kunnen gebeuren in plaats van wat er werkelijk gebeurde. En als het een vrolijk plaatje is lachen ze, en als het een verdrietig plaatje is huilen ze.” Christopher in Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht van Mark Haddon

Werkelijk veel erger

Ik voel teveel. Dat is wat er mij aan de hand is. Denk je dat iemand teveel kan voelen? Of net voelen op de verkeerde manier? Mijn innerlijk klopt alvast niet met mijn uiterlijk. Kan iemands uiterlijk niet met iemands innerlijk kloppen? Ik weet het niet. Ik ben gewoon mezelf. Misschien maakt dat iemands persoonlijkheid: het verschil tussen diens innerlijk en diens uiterlijk. Maar alles is erger voor mij. Ik vraag me af of iedereen denkt dat het erger is voor hem of haar. Misschien wel. Maar voor mij is… Read more Werkelijk veel erger

Persoonlijke gevoelens

“Ik geloof niet in persoonlijke gevoelens. Omdat wat omschreven wordt als persoonlijke gevoelens … de meeste universele gevoelens zijn. Bijvoorbeeld de liefde van een ouder voor een kind. Ik zeg maar wat. Gevoelens die enkel één mens zou hebben … die zijn per definitie onbegrijpelijk. Als het dan nog over een heel beperkte groep gaat, noemen we dat een psychiatrische stoornis.” Hugo Matthysen, master in de filosofie en dichter-schrijver, in een interview op Klara op 23 januari 2009

Een gesloten boek

In honderdvijfentachtig bladzijden zoekt Peter Vermeulen naar een rode draad in het gevoelsleven van mensen die autistisch denken en waarnemen. In elf hoofdstukken heeft Vermeulen het over voelen of denken, uiten, herkennen, begrijpen, inleven, intimiteit, leren en bevatten van emoties.