Leo is 78 en heeft een aantal autistische jongens in zijn omgeving zien opgroeien tot mannen aan wie hij het haast niet meer ziet. Hij vraagt zich af hoe je zou kunnen zien dat iemand niet langer autistisch is. Zijn vraag probeer ik genuanceerd te beantwoorden.
Als er medicatie zou zijn tegen autisme, zou je die dan nemen?, vraagt Maja, die zich verbaast dat ik niet schrijf over middelen om autisme te genezen. Ik probeer op haar vraag zo genuanceerd en vanuit eigen ervaringen te antwoorden.
Dat autisme genezen kan worden, in de zin van ‘niet langer autistisch denken’, is volgens mij niet mogelijk. Voor sommige mensen kan dit hard, gevoelloos en ontgoochelend overkomen, voor anderen is het de normaalste zaak van de wereld. Jonah, naar eigen zeggen ‘genezen van autisme’, vraagt me via mail ‘waarom het toch zo’n taboe is om te spreken over het genezen van het eigen of andermans autisme?’ In deze blog probeer ik daar genuanceerd op te antwoorden.
Onlangs mailde Solange, vrouw met autisme, me met de vraag of ik dan ooit zelf niet eens gedacht heb dat ik mijn autisme ontgroeid was. “Er zijn namelijk veel momenten in mijn leven waarop ik denk: nu voel ik me helemaal niet autistisch. Of dat ik denk: eigenlijk ben ik op dit moment toch heel normaal bezig. Alsof er nooit sprake van is geweest.” In dit artikel probeer ik daar vanuit mijn ervaring genuanceerd op te antwoorden.
‘Gaat autisme ooit weg?’ is een vraag die me af en toe toegezonden wordt. Meestal gekaderd in een kort of langer verhaal waarin vooral hoop verlichting zou kunnen brengen. Hoop op een leven zonder autisme. Is het dan zo moeilijk mij op het juiste spoor te zetten naar de uitweg? ‘Ik krijg te horen dat ik niet weet wat ik wil, maar dat weet ik heel goed. Ik wil geen hulp. Geen dure ondersteuning of jarenlange wachtlijsten. Geen uitkering. Geen handicap. Geen therapeuten of mensen die mij aanpassen aan de… Read more ‘Gaat autisme ooit weg?’ →
Tistje 