Een van de vreemde subculturen in het dorp waar ik binnenkort een maand woon is de garageboxsubcultuur. Ik leerde deze kennen en ben er soms aangenaam door verrast. In deze blog vertel ik erover vanuit mijn standpunt als outsider.
Op het moment dat ik dit schrijf, is het terug periode van het jaar waarin ik van veel mensen om me heen hoor dat ze het ‘gezellig’ willen maken. Of ze spreken met afschuw van plekken waar het ‘ongezellig’ was. Het is voor mij niet altijd duidelijk wat ze daar precies mee bedoelen. Ik denk soms dat ze het zelf ook niet goed weten. In deze blog ga ik in op wat gezelligheid voor mijn liefste en mezelf is, en hoe het gezellig kan worden zonder er al te veel moeite voor te doen.
Nummer eenendertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over het natuurtalent dat ik zou hebben, wie in mijn omgeving onlangs positief veranderd zou zijn. Of ik mezelf wel eens betrapt heb op racisme, of ik mezelf fit vind, of ik financieel alles op orde heb. Of ik bij het wandelen wel eens mijn stappen tel, om welke redenen ik zou kiezen om te verhuizen. Of ik mezelf een zwart-witdenker vind. Tot slot over wat ik voel als ik verliefd ben en wat ik associeer met gezelligheid.
Ik heb nooit problemen gehad met mijn autisme. Pas toen mijn gezin onder mijn gedrag (en dat bleek autistisch) begon te lijden, ben ik vrijwillig de molen ingegaan in de hoop hun leven te kunnen veraangenamen. Al sinds mijn tienerjaren is mijn levensmotto: nou en? Waarom ik geen plezier heb in het leven komt doordat ik mijn verstand niet op nul kan zetten. Een fors aantal ‘normaal’ voorkomende gevoelens heb ik niet. Zo voel ik me nooit down en dus ook nooit happy. Ik begrijp gezelligheid niet maar weet dat… Read more ‘Autisme … nou en?’ →
Tistje 