Vijf vragen aan … Landschip, ‘verdwaalde toerist in de mensenwereld’ (met autisme). Over betrokkenheid tegenover autisme. Over wat het leven met autisme aangenamer zou kunnen maken. Over kunst. Over de toekomst en de hoop van Landschip voor de toekomst.
Als niemand het mij wilde of kon leren, moest ik het mezelf maar leren, dacht ik zo. Dus dat is precies wat ik deed. Ik leerde mezelf alles. Door mensen nauwgezet te observeren. Door veel te lezen. En vooral door te experimenteren. Beetje bij beetje ontwikkelde ik kneepjes en alternatieven om mijn tekortkomingen te overwinnen en mijn sterktes te exploiteren. Zo ging ik behoren tot de groep ‘mensen als ik’. Die hun plan leerden trekken. Tot het concept ‘mensen als ik’ een volledig nieuwe betekenis kreeg. Voorheen zou ik mezelf… Read more Een nieuw leven … →
Naast het dressoir, de staande lamp en de deurpost, hangen ze lichtjes te wapperen aan een lint: de traditionele kerst – en nieuwjaarskaartjes met wensen. Elk jaar zijn het er meer. Zoveel dat er nu al twee linten hangen. In deze blog een blik op hoe wij de kerst beleven.
Tistje 