Regelmatig krijg ik de vraag wat ik nu zelf als de positieve kanten van autisme ervaar. Ik aarzel dan vaak om te antwoord omdat dit zeer persoonlijk is, en voortvloeit uit het traject dat ik zelf heb afgelegd in de afgelopen jaren. Na heel wat nadenken besloot ik deze tien mogelijks positieve kanten op te lijsten. Met veel voorbehoud en met het besef dat voor iedere persoon (met of zonder autisme) die positieve kanten anders zullen zijn.
Van de 10 verwarrende sterktes van autistische mensen is bijzondere humor een eerste. In deze blog ga ik kort in op die ‘autistische’ humor.
Harry (26), deelnemer aan het tv-programma ‘Huis gemaakt’ vertelt in Humo hoe hij vroeger gepest werd en hoe zijn autisme een weerslag had op zijn studeren en gevoelens.
Tom Heremans in een bespreking van de serie “Love on the Spectrum” (op de betaalzender Netflix) over waarom mensen met autisme bijzonder grappig blijken te zijn (en niet alleen omdat ze hopeloos sociaal aangepast zijn volgens hem)
Voor een schrijfwedstrijd een paar weken geleden probeerde ik een gedichtje te schrijven rond Covid-19. In deze blog zet ik het neer.
Fien, een studente orthopedagogie die volgend jaar stage loopt in een residentiële voorziening voor mensen met autisme, stelde me per mail tien vragen over leven met autisme. Over ironie, vriendschap, seksualiteit, communicatie, agressie(beheersing), routines, bijzondere gaven enzovoort. Ik mocht ze ook online zetten, en dat doe ik dus. Fien heeft zich laten inspireren door vragen van interviews op het internet. Met thee en koekjes naast mij heb ik ze zo eerlijk mogelijk en vanuit mijn eigen perspectief beantwoord.
Een fragment uit Boek (256 blz) van Robert van Eijden (Nijgh & Van Ditmar, 2015) waarin zich een vechtscene tussen bouwvakkers afspeelt in een genadeloos grappige roman over het schemergebied tussen normaal en gek, het bijzondere van het gewone en het gewone van het bijzondere.
Over waarom ik niet zoveel op heb met Aprilvissen op deze eerste April maar vandaag met tevredenheid heb deelgenomen aan de Bluerun, al wandelend weliswaar, in een volstrekt vreemde omgeving, wat ondanks de goede organisatie en bekend volk toch enige weerstand gaf, zowel vooraf, op het moment zelf als nadien.
Tistje 