Wie denkt dat autistische mensen geen gevoel voor humor hebben, heeft ofwel lang geleden besloten niets meer met autisme te maken te hebben of heeft zelf geen greintje humor.

Zoals elke persoon met autisme een andere houding heeft tegenover humor, bepaalde humor niet meteen door heeft, verschilt ook de smaak van iedere autist. Er zijn ook autistische mensen die, zoals Hans Asperger reeds in 1944 stelde, een sterk beperkt gevoel voor humor hebben, omdat zij veel moeite hebben met alles wat niet vertrouwd of hyperlogisch overkomt.

Autistische mensen zijn volgens onderzoekers meestal niet zo sterk in opgewektheid (meer ernstig of serieus van aard) en zogenaamde ‘affiliatieve humor’, ofwel humor die bestaat uit grapjes maken en moppen vertellen om anderen te amuseren en communicatie te vergemakkelijken om de onderlinge band en aantrekkingskracht te versterken.

Autisten zouden ook minder gebruik van nonsense-humor als vorm van amusement en zouden humor doorgaans meer zien als zelfversterkend (naar zichzelf gericht), om door een humoristische en nuchtere kijk het leven meer aan te kunnen.

Toch zijn er autistische mensen die opmerkelijk weinig tot geen gevoel voor humor hebben, of maken ze een sterk onderscheid tussen wat plezierig is en wat humoristisch is. Sommige autistische mensen haken ook af bij bepaalde woorden of uitdrukkingen die in humor gebruikt worden, of beginnen die meteen te analyseren.

Hoewel niet alle autistisch mensen evenveel mimiek of expressie hebben, zouden ze niet noodzakelijk minder lachen of iets grappig vinden. Terloops moet gezegd dat lachen bij sommige mensen met autisme ook zenuwachtig of onzekerheid kan betekenen, en niet noodzakelijk dat iemand iets of iemand grappig vind.

Toch gaat er geen dag voorbij of er is wel een of andere voorstelling van een autistische stand-up komediant, of er wordt een boek, blog of kunstwerk uitgebracht waarvan autistische humor deel uitmaakt. Net zoals voor alle andere vormen van humor geldt, is autistische humor niet door iedereen even gesmaakt. Je hoeft echt geen autist te zijn om die humor te snappen, of ermee te lachen, maar het leven niet al te ernstig nemen kan helpen. Sommige autistische humoristen zijn iets bekender dan andere, maar dat hoeft niet noodzakelijk iets te zeggen over hun kwaliteiten.

Zoals het geval is bij andere humoristen, heeft ook elke autistische mens een eigen vorm van humor. Die kan ironisch of sarcastisch zijn, platte humor of parodie zijn, visuele – of taalhumor, te maken hebben met buiten de situatie staan of gewoon een geval van niet steeds humoristisch bedoelde opmerkzaamheid. Niet alle autisten zijn lolbroeken of even verfijnd, maar als je goed luistert, zal je in elke autistische mens wel een humorist ontdekken.