Of deze maandag een kleur heeft, laat staan blauw of zwart, en het echt de meest deprimerende dag van het jaar is, zou ik durven betwijfelen na mijn ochtendwandeling.  Dat ik hou van zonnig en fris, en een ochtendmens ben, zal daar zeker wel iets mee te maken hebben. Hoewel je al een heel goede reden moet bedenken om mij voor half zes ’s morgens uit mijn bed te krijgen.  

Er zijn ongetwijfeld redenen om somber te zijn vandaag. Nou ja, elke dag van het jaar eigenlijk, maar vandaag in het bijzonder. Vandaag, de derde maandag van januari, verenigt immers de (nare) herinneringen aan de voorbije ‘feestdagen’, de confrontatie met het onvermogen om goede voornemens te volgen en de rillingen van donkere, koude dagen die maar niet lijken te wijken voor de lentezon.

Ook al wordt de blauwigheid wel eens betwist, het is voor velen een aanleiding om hun eigen project in het blauwe licht te zetten. Voor de een is dat schrijven over depressie, voor een ander een noodzaak tot iets luchtigs of lichte humor, voor nog anderen verkondigen dat de vluchten naar de zon, de sneeuw of exotisch culturele hotspots nog nooit zo voordelig geprijsd waren als vandaag.  Je kan als diepzinnige geest natuurlijk ook de blauwigheid zelf verkennen, waartoe een boekje als ‘Bluets: bespiegelingen in blauw’ van Maggie Nelson een mooi begin kan zijn.

Toeval of niet, de skeptici op het internet beweren dat die Blue Monday gewoon een publiciteitsstunt was, bedacht door Britse reclamejongens voor een reisbureau. Zoals vaak zitten zij ernaast, want het begrip ‘blauwe maandag’ is al veel, veel ouder. De wereld is niet in de 20^ste eeuw uitgevonden of teloorgegaan.

Maar wat als vandaag voor jou echt als een blauwe maandag voelt? Als je, behalve autisme, ook een depressieve stemming ervaart. Je kan op deze blog al lezen over autisme en depressie, of je hart luchten via een hulplijn (tele-onthaal, autismetelefoon, …).

Je kan ook het advies volgen van de 19^de eeuwse Franse dichter Charles Baudelaire in zijn ‘Enivrez-vous’ (vertaald door Menno Wigman als ‘Bedrink je’). Dat is niet noodzakelijk een oproep tot alcoholisme, maar eerder, mogelijks tegen autistische logica in, tot alternatieven vinden voor de nuchterheid, of het bestaan zonder enige verbeelding beleven. Al kan je in ‘Enivrez-vous’ natuurlijk nog heel wat andere dimensies en betekenissen ontwarren.

Als je toch iets realistischer tewerk wil gaan, kan je echter ook kiezen voor de tien tips van de 21^ste eeuwse Peter Vermeulen, en zijn tien strategieën naar geluk vanuit autistisch denken.

Jezelf accepteren en graag zien, daar begint het volgens Vermeulen mee. ‘Probeer niet steeds gelukkig te zijn, richt je eerder op activiteiten die ertoe zouden kunnen (maar niet noodzakelijk) leiden.

Dat zijn activiteiten die je graag doet, die je in een soort ‘flow’ brengen, waar je helemaal in op gaat. Dat kan ook lichaamsbeweging zijn, dat zou je positieve emoties stimuleren, je evenwicht verbeteren en ook het gevoel geven dat je zinvol bezig bent. Natuurlijk moet die lichaamsbeweging aangepast zijn aan jouw individuele mogelijkheden.  Dat kan met kleine initiatieven beginnen, zoals de trap in plaats van de lift nemen, te voet met de trolley naar de supermarkt of de bakker (in plaats van met de auto

Peter geeft vervolgens de tip een ‘goed gevoel’-doosje, een verzameling van wat je kan opmonteren als je er even helemaal door zit. Daar kan van alles in zitten, voor mij zou dat bijvoorbeeld een foto van mijn liefste, een fidget en ideeënboekje voor activiteiten of projecten zijn.

Aanvullend kan het ook helpen jezelf af en toe te belonen. Dat kan op verschillende manieren, maar dan liefst niet schadelijk voor jouw gezondheid of die van anderen. Een voorstel die Peter Vermeulen geeft is kort noteren of tekenen (in een schriftje of schetsboek) waar je die dag trots bent op geweest. Of als je geslaagd bent in iets wat je voorheen niet (goed) kon, en een strategie hebt gevonden om een drempel te overwinnen.

Op een blauwe maandag als vandaag kan je verder ook bedenken waar je dankbaar voor bent, of anderen te bedanken voor iets. Anderen gelukkig maken, kan sommige mensen ook zelf een gelukkig gevoel geven. Ook al moet je ermee rekening houden dat die andere jouw bedankje niet altijd in dank aanvaard (omdat het anders geïnterpreteerd wordt).  Wees wel zuinig op je bedankjes, en strooi ze niet zomaar in het rond. Niet iedereen moet altijd bedankt worden!

Ook vriendelijk zijn tegen mensen om je heen, eerder dan nukkig en geïrriteerd, kan een positieve invloed hebben op je eigen stemming. Hoewel ik daarmee niemand wil aanzetten om zichzelf volledig weg te cijferen en nog meer te maskeren dan ze al doen.

Tot slot kan je ook proberen te kijken naar de toekomst, hoe moeilijk dat ook ligt op dit moment. Hoe zeemzoet het ook mag klinken: een doel hebben in je leven, en nieuw dingen leren, kan een nieuw licht werpen. Een nieuwe lente, een nieuw geluid, en, zoals de bekende charmezanger het zingt, ‘laat de zon in je hart’.