Een citaat van Inge Lemke in ‘Autisme is een isme: essays over autisme’ (Gompel&Svacina, 2018) over haar twijfel over de relevantie van de vraag of autisme een pathologie dan wel een welvaartsziekte is, en wat volgens haar dan wel relevant zou moeten zijn.
Inge Lemke in ‘Autisme is een isme: Essays over autisme’ (Gompel & Svacina, 2018) over het autistische brein als een extreem gevoelig brein in een permanente overlevingsmodus.
Nummer 72 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als welke beslissing ik liever nooit zal moeten maken, wanneer ik voor het laatst een dag heb verkwist, wat ik vandaag het liefst niet gedaan had, welk boek ik de voorbije dagen aan het lezen ben, hoeveel tijd ik op een gewone dag buitenshuis besteed, hoeveel ‘me time’ ik belangrijk vind in mijn dag, hoe proper het in mijn woning is op een schaal van 1 tot 10, wat ik het merendeel van de dag met mij meedraag behalve mijn kledij, en aan welk geluid ik het meest hekel heb.
Wat is de expertise van mensen met autisme precies? Er wordt wel wat over geschreven, maar vaak raakt wat er staat kant noch wal. In deze tekst, geïnspireerd door een nieuw boek over autisme (Leermeesters van een gevangen stem van Inge Lemke), reflecteert ik over wat de echte expertise van mensen met autisme zou kunnen zijn.