Ik ervaar vaak druk door de verwachtingen van mensen die suggereren dat ik meer moet doen met mijn talenten. Autisme brengt specifieke uitdagingen met zich mee, waardoor ik vaak behoefte heb aan rust en een ander tempo. Groeien betekent voor mij niet altijd sneller gaan, maar soms vertragen en trouw blijven aan mijn eigen ritme. En dat wordt vaak niet als een talent gezien.
Het boek “AutismeKRACHT” van Céline Mollink biedt een persoonlijk en informatief kijkje in het leven van vrouwen met autisme, doorbreekt stereotypes en biedt praktische tools voor zelfzorg. Mollink stelt vragen over de betekenis van ‘kracht’ en pleit voor een kritische reflectie hierop, waarbij kwetsbaarheid ook ruimte verdient.
Een doosje vol geluk, zouden daar bij mij chocolaatjes in zitten, zoals een reclameslogan aangeeft, of toch iets anders. In deze blog ga ik in op wat een doosje vol geluk voor mij betekent.
1000 vragen aan jezelf nummer 97 met vragen over toeteren, topdagjes, de kracht om te doen wat je doet, welke vraag ik mis, wat ik zou doen mocht ik een kat zijn, wat er veranderd is sinds vorige keer, en welke feedback ik het liefst hoor.
Een reactie op de vraag/stelling in het tijdschrift van Autisme Centraal, ‘Beeldende kunst: onbegrijpelijk, gewoon mooi of niet, of herkenbaar en krachtig?’, dat verschijnt in het volgend nummer.
Hoe het me lukt zo positief te blijven, ondanks alles? ‘Hoezo positief’ is mijn eerste reactie op die vraag. Of liever ‘waarom zegt u ‘zo positief”? Dat geeft mij de indruk dat ik overdreven vrolijk ben in vergelijking met wat ik in het leven heb te dragen. Ooit kreeg ik na een voordracht te horen dat ik op een meer respectvolle en ingetogen wijze over autisme mocht spreken. Dat het om een ernstige aandoening ging. Dat er teveel gelachen werd tijdens mijn uiteenzetting. Toch lag dat volgens meer aan verrukkelijke… Read more #Ananas (6): De kracht om positief te zijn →
Tistje 