In gesprekken over mijn interesses krijg ik vaak kritiek dat ik het nooit eens ben. Hoewel ik graag deelneem aan diepgaande dialogen, is mijn intentie niet om te winnen, maar om het gesprek te verrijken. Mijn reacties komen voort uit een verlangen naar diepgang en begrip. Ik geloof in een gezamenlijke zoektocht naar waarheid.
In de media mis ik kritische nuances in discussies over autisme. De focus op de stijging van autismediagnoses roept vragen op over overdiagnose en de kwaliteit van ondersteuning. De polariserende discussie over inclusief onderwijs en ongenuanceerde informatie dragen bij aan onbegrip. Daarnaast ontbreekt een evenwichtiger beeldvorming over behandelingen, de rol van technologie en de vertelling van verhalen in de media.
In een recent artikel in De Morgen krijgt een technologiebedrijf dat autistische werkkrachten aanwerft reclame waardoor het cliché dat autistische mensen vooral aan de slag kunnen in technologische banen bevestigd wordt. In dit stuk probeer ik dat te nuanceren.
Tien nuances over autisme, een lijstje met uitspraken die soms wat vergeten raken, en zowel in de media als in teksten over autisme niet vermeld raken
Micheline is getrouwd met een man met autisme, met wie ze vier kinderen heeft. Ze merkt dat haar man duidelijk losser is als er een kennis of vriend met autisme in huis is. Het lijkt dan alsof hij beter contact kan maken, en hij zich meer ontspannen gedraagt. Micheline vraagt mij via mail of mensen met autisme in het algemeen losser met elkaar kunnen omgaan dan met mensen zonder autisme. In deze blog probeer ik daar een genuanceerd antwoord op te geven vanuit eigen ervaringen.
Luke Beardon, Senior Lecturer Autism aan de Sheffield University, over wat de aard van autisme volgens hem is in zijn meest recente boek ‘Autism and Asperger Syndrome in Adults’ (mei 2017)
Tistje 