In deze blog pleit ik ervoor dat teksten over autisme niet alleen moeten focussen op maatschappelijke kritiek, maar ook op persoonlijke ervaringen en unieke belevingen van autistische mensen. Er is volgens mij behoefte aan verhalen die verbinden, zonder moraal of uitleg, die de diversiteit binnen de autistische gemeenschap weerspiegelen en de schoonheid van hun ervaringen erkennen.
In deze blog bespreek ik mijn ingewikkelde relatie met djinns en beschrijf uiteindelijk drie wensen die ik graag zou zien uitkomen.
Een belevingsstukje over hoe ik wen aan de verhuis van de grotere stad naar een kleinere dorpsgemeenschap en wat ik van plan ben nu ik uitgenodigd ben om bij de burgervader aan te schuiven als een van de honderd nieuwe burgers.
Onlangs kreeg ik de vraag van een persoon met autisme voor een werkstuk om in te gaan op de vraag in welke mate onze samenleving aangepast is aan mensen met autisme. Geen gemakkelijke vraag, maar ik doe toch een poging.
In mijn straat gaat het er levendig aan toe, zeker ’s zomers. In deze blog geef ik een idee van wat er zoal gebeurt in mijn straat die veel culturen, veel verschillende architecturale bouwstijlen heeft, en ook een ooit bekende schrijver onder de inwoners telde.
Een tekstje met bedenkingen rond samen leven tussen mensen met en zonder autisme in een liefdes – en/of gezinsrelatie.
Tistje 