De aanpassingen-tag op deze blog telt ongeveer 30 artikels. In dit artikel schrijf ik er een synthese/overzicht van. Aanpassingen zijn geen extra’s. Ze zijn wat leven mogelijk maakt in een wereld die niet vanzelf meebeweegt.
Door een schouderontsteking lukt het typen van blogs de voorbije dagen moeilijker, zodat er weinig van terecht komt. Na een pijnlijke injectie en therapie verbetert de situatie. De uitdaging biedt de kans om creativiteit aan te scherpen en beperkingen te overwinnen. Ondanks de hinder blijf ik optimistisch en vastberaden om productief en creatief te blijven.
Waarom hou ik een blog bij? Een vraag als een ander, maar wel eentje die veel terugkomt, en me doet afvragen waarom toch. Ik probeer zelf te bedenken waarom ik blog. Toen ik deze samenvatting schreef, wist ik het nog niet. Hopelijk erna wel. Lees dus verder.
Wat vind ik het leukst aan schrijven? Lezen, ongetwijfeld. Hoe dat zit, lees je in deze blog.
Wat ik later wilde worden, dat werd vroeger veel gevraagd, en nu nog eigenlijk, en misschien is dat maar goed, want het betekent dat ik nog jong genoeg ben. In deze tekst een samenvatting van de herinneringen aan de antwoorden die ik de voorbije jaren gaf op die vraag.
‘Gewoon uit nieuwsgierigheid, zou ik je bij deze een vraag willen stellen’, schrijft Sarah, een van mijn bijna 5000 abonnees op dit moment. ‘Er zijn niet zo veel mensen met autisme die bloggen, zeker niet zoals jij. Ik vroeg me af of je daar intelligent voor moet zijn, of is het eerder een kwestie van ‘oefening baart kunst’, of een talent hebben. Ik ben zelf niet autistisch, en kan absoluut niet schrijven, laat staan bloggen. Misschien ben ik daar niet intelligent genoeg voor. In elk geval heb ik er de tijd niet voor, dat weet ik wel zeker, maar hoe zit het bij jou?’ Ik probeer Sarah’s vraag vanuit eigen ervaringen te beantwoorden.
Een bericht vanop mijn ziekbed vandaag want geveld door Covid-19. Ik ben in alles traag maar ik was liever nog wat trager geweest als het op Covid aankwam.
Een stuk uit mijn dagboek, dat ik graag zou beperken tot één zin, maar dat uiteindelijk uitmondt in een verslag over wat er tijdens de dag door mijn hoofd is gegaan en wat er allemaal is gebeurd.