‘Gewoon uit nieuwsgierigheid, zou ik je bij deze een vraag willen stellen’, schrijft Sarah, een van mijn bijna 5000 abonnees op dit moment. ‘Er zijn niet zo veel mensen met autisme die bloggen, zeker niet zoals jij. Ik vroeg me af of je daar intelligent voor moet zijn, of is het eerder een kwestie van ‘oefening baart kunst’, of een talent hebben. Ik ben zelf niet autistisch, en kan absoluut niet schrijven, laat staan bloggen. Misschien ben ik daar niet intelligent genoeg voor. In elk geval heb ik er de tijd niet voor, dat weet ik wel zeker, maar hoe zit het bij jou?‘

Tijd, dat is wel iets wat je nodig hebt om te bloggen, dat denk ik wel, maar intelligentie is volgens mij helemaal niet nodig om als autistische volwassene een autismeblog te kunnen schrijven. Intelligentie bedoel ik dan niet in de zin van ‘als je intelligent was, zou je niet zomaar gratis weggeven wat je schrijft’. Nee, dat vind ik nou net wel intelligent.

Wat heb je, behalve tijd, nog nodig? Een passie en interesse in autisme en de ervaringen van mensen met autisme, en in staat zijn om er op een heldere en duidelijke manier over te schrijven, en verder is wat vaardigheden hebben op vlak van schrijven ook wel handig. Verder helpt het om je bewust te zijn van de vele verschillende perspectieven en ervaringen van mensen met autisme en de betrokkenen, van dicht en van verder. Het helpt ook om te beseffen dat je maar een van de vele autistisch mensen bent, of een van de vele betrokkenen, als je niet als autistisch persoon maar bijvoorbeeld als ouder, als familielid, als iemand uit de omgeving, of als hulpverlener of onderzoekers schrijft.

Behalve ervaring en kennis van autisme, en goede schrijfvaardigheden, kan een autismeblog schrijven ook beroep doen op een bepaalde vorm van inleving en begrip voor je lezers. Het blijft natuurlijk jouw blog, maar als je wil dat iemand je blog leest, dan is het wel de bedoeling dat je het voor iemand schrijft. In het begin schreef ik bijvoorbeeld mijn blog vooral vanuit en voor mezelf. Na een tijdje merkte ik, enigszins tot mijn verbazing, dat er ook mensen geïnteresseerd waren in wat ik schreef, en vragen begonnen te stellen, en daarnaast ook interesse toonden voor leesverslagen, of een verslag van een lezing die ik al eens bijwoonde, of een interview met iemand.

Daarnaast is ook een zekere mate van reflectieve vaardigheid een kwaliteit die je blog beter kan maken. Ik ben zelf niet zo sterk op vlak van reflecteren op eigen ervaringen, maar met de jaren heb ik de beperkte reflectieve vaardigheden wel uitgeput. Tot slot heb je ook behoorlijk wat geduld en doorzettingsvermogen nodig. Een goede planning maken om je blog te onderhouden en nieuwe inhoud toe te voegen, en toch nog een leven daarnaast te hebben, is belangrijk, heb ik gemerkt. Soms kunnen ook wat computervaardigheden, omgaan met bepaalde software en een beetje geld, om je blog wat op te vrolijken, ook van pas komen.

Om af te ronden, je hoeft dus zeker niet intelligent te zijn als autistisch persoon, maar een aantal vaardigheden, bepaalde kennis, een bepaalde houding zijn zeker nuttig. Ervaring met autisme, kunnen en willen schrijven, een zekere mate aan inleving en begrip, reflectieve vaardigheden en geduld en doorzettingsvermogen zijn belangrijker dan intelligent zijn. En het spreekt voor zich dat het ook helpt om autistisch te zijn als je een autismeblog vanuit het perspectief van een autistisch persoon schrijft. Iets anders zou redelijk bizar zijn.