‘Autistische mensen zijn niet buitengewoon’ : een genuanceerde benadering … autisme en beeldvorming
Een genuanceerde benadering van de uitspraak “Autistische mensen zijn niet buitengewoon”.
‘Empathie, nee, die heb ik niet’ … opgroeien met autisme
Vrije lectuur van Mir felt wohl die Empathie : Marvin lebt mit Asperger-Autismus van Angela Horstmann in Kölner Stadtanzeiger van 31 mei 2016 over Marvin (24) die vertelt over hoe hij opgroeide, in het buitengewoon of speciaal onderwijs studeerde en op zijn tiende een diagnose autisme kreeg.
‘We zijn helemaal niet zo speciaal’
Kenzo (29) mailde me gisteren deze bedenkingen bij mijn blog, met name dat autisme als te speciaal, te negatief wordt voorgesteld op deze blog. Dat mensen met autisme helemaal niet zo speciaal zijn, iedereen wel een barst in zijn bovenkamer heeft., en dat de samenleving zelf ‘schuld’ heeft aan hoe het met ‘ons’ (mensen met autisme) gaat. Ik probeer hier kort op te reageren.
Niets bijzonder, maar toch een beetje speciaal
Carla L. uit P. heeft onlangs, via haar zoon met autisme, kennis gemaakt met het boek ‘Ik ben speciaal 2’ van Peter Vermeulen. Ze heeft ook andere boeken gelezen over autisme en filmpjes op het internet bekeken. Die verrasten haar omdat het allemaal hoog functionerende mensen met autisme waren met allerlei zeer bijzondere talenten (IJslands leren in geen tijd, een onderneming runnen, boeken schrijven), en behoorlijk verbaal zijn (‘echte showbeesten lijken het, terwijl die van ons schuchter en verlegen is’). Ze vraagt zich af of ik me ook bijzonder ervaar, en of ik ook zo’n bijzonder talent heb. Jammer genoeg niet, ik ben een van die ‘gewone’ autisten, die niets bijzonder is maar toch een beetje speciaal.
‘James was al speciaal voordat speciaal cool werd’
Fragment uit ‘Nooit verwacht’, geschreven door Pamela Morsi en uitgegeven bij Harlequin Holland, over James, een man met Asperger, die wat vreemd is maar veel kent over opzoeken.
Tistje 