
Alles begint met opmerken … autisme en communicatie
Uit de eerste ontmoeting met mijn buurvrouw merkte ik dat alles begint met opmerken hoe anders we zijn. En wat dat volgens mij als gevolg heeft voor communicatie, leest u in deze blog
Uit de eerste ontmoeting met mijn buurvrouw merkte ik dat alles begint met opmerken hoe anders we zijn. En wat dat volgens mij als gevolg heeft voor communicatie, leest u in deze blog
Kan je weten of je een goede beslissing neemt? Het is niet meteen een vraag waar ik dagelijks bewust mee bezig ben. Toch sluimert ze regelmatig in mijn achterhoofd. Zeker bij een moeilijke keuze of een knoop van formaat die ik moet doorhakken. In deze blog probeer ik mijn ervaringen erover te verwoorden en een antwoord te omschrijven.
Ik tikte verantwoordelijk in op google en kwam uit op deze verklaring: ‘Een taak die zware plichten met zich meebrengt.’ Hoe zwaar deze plicht is, is zeer individueel, maar evenmin als autisme, zal ze wel nooit light zijn. Staan we er als maatschappij wel voldoende bij stil hoe brusjes als mens mee gevormd worden door de aandoening van (het) speciale kind(eren) in het gezin waarin ze opgroeien?” – Chris Lauwers in het tijdschrift Autisme Centraal
Een poging tot antwoord op de vraag of mensen met autisme verantwoordelijkheid kunnen opnemen en hoe zoiets dan gaat?
We moeten voorzichtig zijn over wat we denken van en hoe we spreken over personen met een handicap. Eén voorbeeld is als we verwijzen naar wie autistisch, doof of blind is of een bepaalde andere wijze van bewegen heeft, alsof ze ‘in hun eigen wereld’ zouden leven. We kunnen er immers niet omheen dat we dezelfde wereld delen. We proberen ook allen iets te maken van de wereld waarin we leven en met de mensen waarmee we leven. We moeten er mee ophouden te zeggen dat mensen in hun eigen… Read more ‘We leven niet in onze eigen wereld’ →