De Vlaamse Vereniging Autisme vroeg me om een tekst te schrijven rond de jaarlijkse wereld autisme dag, dit dit jaar virtueel doorgaat op 2 april. Het werd een tekst rond trots, fierheid, authentiek zijn, en dagen kleur geven.
Een tijd terug wees een kennis mij erop dat mijn leven omhuld wordt door blauwigheden. Dat uit zich niet alleen maar ook op blauwe maandag(en). In dit stuk ga ik verder in op mijn zogenaamde blauwigheden.
Enkele bedenkingen bij de communicatie en beeldvorming tijdens de autismeweek en op de wereld autisme dag, van mensen met en zonder autisme, vanuit reacties rond deze evenementen die toekwamen op mijn blogmail en vanuit eigen ervaringen.
Een tekstje in 100 woorden over een impressie tijdens een wandeling, waar ik een gids tegenkwam gevolgd door een groep mild zwaarlijvige senioren beladen met zakken, onder andere met spulletjes over autisme.
De (Wereld) Autisme Week is voorbij. Elk jaar is er één dag, één week om te spreken over autisme zonder meteen afgewend te worden. Het is kort, die dag, die week. Er is zoveel te doen. Zoveel te vertellen. We willen graag bewustzijn en inzicht. We willen graag geduld en begrip. En zoveel meer. Tot het een oud nieuwtje is. Tot het gearchiveerd is. Met aardappelschillen, oud brood en wortelrestjes in vuilnis beland. Op naar Wereld Autisme Dag 2018? Of wordt bewustzijn dit jaar bij sommige mensen toch een aanzet tot acceptatie? Ook van de minder charmante, mediagenieke en minder communicatieve mensen met autisme? In dit stukje enkele gedachten over wat na de (wereld) autisme week 2017.
Bijna aan alles wat er over autisme gezegd wordt in de media, kan er een ‘maar’ toegevoegd worden. Zeker vandaag, op Wereld Autisme Dag, kan dat opgaan. Toch was er vandaag nog veel meer te beleven en daarover schrijf ik deze blog. Met een ‘maar’.
Een citaat toegeschreven aan acteur en regisseur Matthias Sercu in Story Magazine van 28 maart 2017 naar aanleiding van Wereld Autisme Dag over ervaringen met de diagnose autisme.
Binnen drie dagen, op 2 april 2017, is het zover, de negende World Autism Awareness Day, vrij vertaald als Wereld Autisme Dag. Niet iedereen is gelukkig met het blauwe gedoe, of de achterliggende gedachte, maar dat even terzijde, kijk ik terug naar wat ik zelf aanvoel als enkele rode draden in de afgelopen negen jaar met autisme leven en ervaringen uitwisselen.
