Enkele bedenkingen bij de communicatie en beeldvorming tijdens de autismeweek en op de wereld autisme dag, van mensen met en zonder autisme, vanuit reacties rond deze evenementen die toekwamen op mijn blogmail en vanuit eigen ervaringen.
Een tekstje in 100 woorden over een impressie tijdens een wandeling, waar ik een gids tegenkwam gevolgd door een groep mild zwaarlijvige senioren beladen met zakken, onder andere met spulletjes over autisme.
De (Wereld) Autisme Week is voorbij. Elk jaar is er één dag, één week om te spreken over autisme zonder meteen afgewend te worden. Het is kort, die dag, die week. Er is zoveel te doen. Zoveel te vertellen. We willen graag bewustzijn en inzicht. We willen graag geduld en begrip. En zoveel meer. Tot het een oud nieuwtje is. Tot het gearchiveerd is. Met aardappelschillen, oud brood en wortelrestjes in vuilnis beland. Op naar Wereld Autisme Dag 2018? Of wordt bewustzijn dit jaar bij sommige mensen toch een aanzet tot acceptatie? Ook van de minder charmante, mediagenieke en minder communicatieve mensen met autisme? In dit stukje enkele gedachten over wat na de (wereld) autisme week 2017.
Bijna aan alles wat er over autisme gezegd wordt in de media, kan er een ‘maar’ toegevoegd worden. Zeker vandaag, op Wereld Autisme Dag, kan dat opgaan. Toch was er vandaag nog veel meer te beleven en daarover schrijf ik deze blog. Met een ‘maar’.
Een citaat toegeschreven aan acteur en regisseur Matthias Sercu in Story Magazine van 28 maart 2017 naar aanleiding van Wereld Autisme Dag over ervaringen met de diagnose autisme.
Binnen drie dagen, op 2 april 2017, is het zover, de negende World Autism Awareness Day, vrij vertaald als Wereld Autisme Dag. Niet iedereen is gelukkig met het blauwe gedoe, of de achterliggende gedachte, maar dat even terzijde, kijk ik terug naar wat ik zelf aanvoel als enkele rode draden in de afgelopen negen jaar met autisme leven en ervaringen uitwisselen.
Op 2 april was het Wereld Autisme Dag. ’s Avonds nam ik deel van een paar rondetafelgesprekken (aan een vierkanten tafel) en herinnerde ik me Meester Frank, leerkracht van het vijfde lager onderwijs. Een autist-avant-la-lettre in de tijd van vroeger. In deze blog enkele herinneringen aan hem en enkele bedenkingen van de boeiende maar vermoeiende avond, zoals het autistisch leven dus.
Vandaag is Wereld Autisme Dag. Autisme komt in 2013 meer dichtbij maar blijft tegelijk zo veraf. De relaties tussen mensen met en zonder autisme zijn daarbij vaak al eens gespannen.… Read more Wereld Autisme Dag 2013 →
