Janna (19) stuurt me per mail een dankwoord (‘je getuigenis voor onze school was enorm interessant, dankjewel’) en de vraag of ik het jammer vind of ik als autist ben geboren. In deze blog probeer ik haar vraag zo eerlijk mogelijk te beantwoorden.
Citaat uit het artikel “Gender stereotypes have made us horrible at recognizing autism in women and girls” van 12 oktober 2016 (geciteerd door de uitgever Jessica Kingsley Publishers en oorspronkelijk verschenen op QZ.com).
Throw momma from the train. Op dat gespreksonderwerp, een film met Danny De Vito & Billy Crystal uit 1987, kwamen een kennis en ik tijdens een gesprekje op de trein naar het congres van de Vlaamse Vereniging Autisme. We waren in een nostalgische bui, en mijmerden over vroeger. Over het beeld dat we hadden over de moeders van andere autisten, een beeld dat later gelukkig is bijgesteld.
Dit artikel is een verslag van de voordracht die ik gaf voor de Vlaamse Vereniging Autisme, regio Roeselare. Ik ga dieper in op drempels en ervaringen over communicatie, hoe communicatie volgens mij verloopt, welke aandachtspunten er volgens mij zijn in de communicatie met iemand met autisme, hoe je iets duidelijk kan maken aan iemand die moeilijkheden ondervind in de communicatie en welke voorbeelden ik heb op vlak van aangepaste communicatie. Tot slot ga ik ook in op toepassingen van communicatie, zoals in de relatie ouder-kind, in de relatie met (niet-autistische) hulpverleners, in de partner – of liefdesrelatie met iemand met autisme, en in virtuele communicatie. Om te eindigen met enkele tips en hoe verder op weg te gaan.
Wat ik het eerst doe als ik net ben verhuisd? Niet checken of ik wifi-bereik heb, of dat de verwarming werkt, het licht niet te fel is, of er in de buurt een snackbar is. Wat ik wel doe, is net als een kat die net is verhuisd, waar dit artikel over gaat.
Mocht ik niet geweest zijn wie ik nu ben, dan was ik wellicht vastgoedmakelaar geweest. Waarom dat komt, en wat dat had betekent, en waarom een terras of een balkon daarbij belangrijk zijn, leg ik uit in deze blog.
Dialoog over een jongen met autisme die sinds twee jaar duidelijker tekenen van autisme heeft in Lavendel: Das Rätsel eines stummen Kindes / Inka Marelia (Bookrix, 2015) van Lila Floh
Ranne Hovius in ‘Geharrewar over ontregelende gebreken’ (De Volkskrant, 8 oktober 2016) over waar de geschiedschrijving van de diagnose autisme begon en wat ermee op gang kwam.
Tistje 