Maartje Hip, een Nederlandse vrouw met autisme, over haar invulling vroeger en nu van het begrip “fantasie’, uit haar onlangs verschenen boek “Angel in mijn hart: diagnose stoornis in het autistisch spectrum bij vrouwen op latere leeftijd” bij uitgeverij Aquazz
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder, zijn volgens de krant De Standaard zeven levensmotto’s van de Nederlandse zanger Ramses Shaffy in een lied dat ook vandaag nog inspireert. De Standaard gebruikt het als aanvulling van een reeks interviews over veerkracht, verlies en verlangen. Met zicht op zee in de verte, op veilige afstand van slierten strandgangers, heb ik hieronder een poging gedaan mijn invulling van de zeven van Shaffy weer te geven.
Johanna Spaey in ‘Kleine encyclopedie van de eenzaamheid’ (De Geus, 2018) over waarom een inherent hoger gehalte aan opoïden bij mensen met autisme allerlei effecten heeft, onder andere op pijnervaringen maar ook huilen en eenzaamheid.
Nummer drieëndertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over wie het meest zou huilen op mijn begrafenis. Of ik mijn tijd aan de juiste dingen en mensen besteed. Over hoe oud ik me voel. Over wat nog iemand van me weet. Over hoe ik was als kind. Over welke vraag of vragen ik al veel te vaak zijn gesteld. Of alles mogelijk is. Over hoe traditioneel ik ben. Over wie het meest invloed had op mij toen ik opgroeide. Tot slot ook in welk televisieprogramma ik zou willen komen mocht ik die kans krijgen.
Nummer zeventien in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over de voorkeur voor bepaalde kleuren, dieren, bloemen of objecten. Hoe ik laat merken dat ik iemand aardig vind. Waarom ik eet. Of ik wel eens dans voor de spiegel. Waarin ik anders ben dan anderen. Waar ik rustig van wordt. Of ik de indruk heb dat anderen me zien zoals ik ben. Wat ik waardeer in mijn partner of beste vriend(in). Of ik liever één-op-één contacten of groepscontacten heb. En wanneer ik het laatst gehuild heb in het bijzijn van anderen.
Tistje 