“Vooral sporters die een medaille winnen, zorgen voor tranen bij mij” … autisme en fantasie
Fantasie. Wat is Fantasie? Als dat betekent dat je als kind speelt dat je een prinses bent, nee, dat ken ik niet. Ik verzon niet dat ik iemand anders was; een sprookjesfiguur of iets dergelijks. Naspelen was er in de dagelijkse praktijk om heen was, deed ik wel. Ik speelde moedertje met poppen en speelde bibliotheekje, kerkje of doktertje. Ik leefde me wel altijd heel erg in als ik bijvoorbeeld tv keek. Vooral sporters die een medaille winnen, zorgen voor tranen bij mij. Ik kan me dan helemaal voorstellen hoe diep die persoon gegaan is en hoe bijzonder het is dat het doel behaald is. Of bij de begrafenis van de vrouw van de buurman. Ik moet dan zo huilen, terwijl ik totaal niet betrokken ben bij de familie. Ik kan het huilen niet tegenhouden, als ik een ander zie huilen. Ik voel het verdriet van de ander en het gemis.
Angel in mijn hart: diagnose stoornis in het autistisch spectrum bij vrouwen op latere leeftijd van Maartje Hip (Aquazz, 2020)
Tistje 
Ik was een ramp wat betreft vadertje en moedertje spelen. Mijn vriendinnen(eigenlijk de dochters van mijn moeders vriendinnen) hadden daar wat op gevonden. Ik was óf de vader,die in de stoel een boek las, óf ik was op de trap de portier,die niks te doen had dan af en toe iemand tegenhouden die het geheime woord moest zeggen, of een boek kon lezen. Het kwam er dus vooral neer dat ik boeken kon lezen, maar ze zorgden dus wel dat ik onderdeel van hun spel was.
LikeGeliked door 1 persoon