Domien, een jongvolwassen man die sinds kort een autismediagnose heeft, is al jaren verwoed op zoek is om, zoals hij het zelf verwoord in zijn mail, ‘zo goed mogelijk te functioneren in deze samenleving’.
Domien noemt zichzelf een ‘geniaal ideeënfabriekje’, maar wat maar niet lijkt te lukken is met anderen samen te leven. Natuurlijk kan ik wachten tot de anderen veranderen, maar dan kan ik lang wachten. Ik wil graag het goede voorbeeld tonen, en zelfs voldoen aan de strengste normen’, schrijft hij. ‘Maar welke zijn dat? Heb jij daar enig idee over?’ Op deze moeilijke vraag probeer ik vanuit eigen ervaringen en genuanceerd te antwoorden.
Volledig deelnemen aan de samenleving voor autistisch mensen is vaak nog ver af, staat te lezen in een recent academisch artikel over inclusief leven, maar er is ook vaak spraakverwarring over wat bedoeld wordt met inclusie. In deze blog ga ik daarop in en beschrijf de verschillende stappen naar inclusief leven als autistisch persoon die de auteurs aangeven.
Actrice en theatermaakster (en moeder van een zoon met autisme) Romana Vrede in het Nederlandse programma Zomergasten (VPRO) van 29 juli 2018 over waarom de film Rain Man haar boos maakt en de documentaire Life Animated haar bevalt.
Katrien (26) stuurt me per mail deze vraag : “Ik heb niet echt problemen met mezelf, maar ik wil graag zo normaal mogelijk zijn. Naar het schijnt heb ik autisme, en dan kan het niet om te zijn en te doen zoals de anderen. Maar is dat zo raar wat ik wil?” In deze blog probeer ik Katrien een genuanceerd antwoord te geven vanuit eigen ervaringen.
Succesverhalen zijn ‘in’, maar worden vaak slordig opgemaakt en/of gebracht. Het is een verhaal waarin je terugblikt op een of meerdere ervaringen of evoluties of situaties waar je tevreden over of fier op bent. Enkele kritieken zijn de nadruk op prestatie, vergeten van bestaanskwaliteit en de rol van de omgeving. Wat is succesvol leven dan voor mij? Dat draait voornamelijk rond evenwichten vinden. Tussen mezelf zijn en in de samenleving leven vooral. Afsluitend: elk mens heeft successen, en elk verhaal is de moeite waard. Zolang je niet naar anderen de vinger wijst vanuit je eigen succesverhaal.
Personen met een handicap willen in een gewone baan aan de slag. Ook het VN-Verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap bevestigt dit, als onderdeel van ‘gewoon’ deel te nemen aan de samenleving. Ze hebben ook recht op een loopbaan in een arbeidsorganisatie die meer op maat van werknemers is gemaakt. Daarbij is enerzijds eigen regie en ervaringsdeskundigheid belangrijk, anderzijds echter ook de vrijwaring van de economische positie van personen met een handicap. Dat laatste gebeurt best door een hervorming van de uitkeringen en een integraal en kostendekkend… Read more Naar werk dat de maatschappelijke en individuele kwaliteit van bestaan verbetert … →
Sommige autisten brengen hun dagen stil door, in zichzelf gekeerd, afkerig voor elke vorm van contact. Anderen ravotten de dag door, terwijl de wereld aan hen voorbij vliegt. Sommige autisten leren het maar niet om dankbaar en beleefd te zijn, anderen zijn zo rad van tong dat je de indruk krijgt dat ze de zinnen die ze spreken ook echt verstaan. Sommige autisten lachen en kletsen zonder op te houden, anderen zijn van weinig woorden en zeer nuchter. Sommigen autisten zijn wanhopig en vervuld van melancholische gedachten, voor anderen is… Read more ‘Hoe fladder je als je geen aanleg hebt om te fladderen?’ →
Tistje 