Wat kan ik doen om autistische mensen niet op de tenen te trappen? Ik heb de vraag niet letterlijk opgevat en geprobeerd vanuit mezelf tien tips te geven om niet het stekelvarken in me op te roepen.
Anderhalf jaar geleden vroeg Amber, een lezeres van deze blog, me naar eventuele ergernissen die autistische mensen zouden ervaren bij elkaar. Enkele lezers, zoals Thomas, vroegen me daarop of ik zelf ook ergernissen heb, bijvoorbeeld in het samenleven met anderen, en wat ik eraan doe. ‘Ik heb de indruk dat het voor autistische mensen vooral lastig is om dit los te laten, en mildheid te tonen in de omgang met degenen die hun irritaties veroorzaken’. Ik distilleer 10 ergernissen, die volgens een onderzoek van Ivox ook bij de meeste Belgen voorkomen.
De Nederlandse lezeres Lydia stelde een vraag via mail : “Op sociale media en in de pers lees ik dat mensen met autisme verbazend goed om kunnen met de lockdown en fysiek afstand houden. Zou dat kunnen omdat autisten in grote mate introvert zijn? Of zou die prestatie komen door een van hun andere talenten?” In deze blog probeer ik er een genuanceerd antwoord op te geven.
Erik Jan Harmens in Het Parool van 24 december 2016 over Dave die volgens hem een autist volgens het boekje in. Hij legt vervolgens uit waarom het echt wel belangrijk is precies te zijn in een tijdstip om af te spreken.
‘Maarten’ (persoon met autisme) in ‘Omgaan met auditieve prikkels’, artikel verschenen in het VVA Magazine (van de Vlaamse Vereniging Autisme), editie winter 2016 over het gevoel van een terugslag of rebound door overprikkeling na een gevulde dag.
Tistje 